Książki - recenzje

[luba]

pisarz znany z powieści kryminalnych napisał też w 1995 roku książkę zatytułowaną "Comedia infantil ".Polecam -to piękna powieść o dzieciach,które musiały szybko wydorośleć w kraju opętanym wojną.Jej wielowarstwowość pozwoli nam podróżować po baśniowym świecie -poruszy nie tylko wrażliwców.

[Srebrzysta]

Wczoraj przeczytałam - słuchając "Gorzką miłość - Marii Nurowskiej"; polecam
Podaję link do tej pozycji, której można wysłuchać bezpośrednio z tej strony: http://chomikuj.pl/Chomik.aspx?id=plesewa

[z centrum]

"Dwa księżyce"

[B.B.]

Jesli idzie o pisarstwo Kuncewiczowej , to dla mnie , niestety, ogromnie sie z latami ( moimi ) postarzało.Miałam w domu , jako wierna wielbicielka ,niemal wszystkie jej powiesci , ale teraz, po przejrzeniu, stwierdziłam ,ze wydają mi się egzaltowane i rozgadane. Apogeum mego zakochania w prozie Kunewiczowej przypadlo na ( moje ) lata trzydzieste , gusta literackie się zmieniaja. " Dwa Księzyce " oczywiście zachowałam z sentymentu do Kazimierza i do ładnego , malarskiego filmu opartego na owych opowiadaniach.

[B.B.]

A z moich ostatnich lektur polecam obydwie częsci wywiadu - rzeki " Swiat według Mellera ". Czyta sie doskonale .

[Elżbieta V]

Polecam tę powieść i utożsamiam się z recenzją opisaną w Biblionetce.

"To piękna książka. Pochłonęłam ją z zapałem i ciekawością. To opowieść o silnej, twardej kobiecie działającej w światku przemytników narkotykowych. Znalazła się tam trochę przypadkiem, trochę wbrew sobie, ale jak już się tam znalazła, doskonale się odnalazła. Jako szefowa, jako strateg, jako głównodowodząca. Przewidująca, odważna, bezkompromisowa Teresa Mendoza. Teresa budzi sympatię, ale nie taką, kiedy to identyfikujemy się z bohaterką i zaczynamy ją lubić. To raczej taka sympatia, gdzie trzymamy kciuki, żeby jej się udało, ale jednocześnie litujemy się bezustannie nad jej samotnością, wiecznym strachem i upiorami z przeszłości."

[Srebrzysta]

książkę czyta Mirosław Utta - polecam

Arturo Perez-Reverte - Królowa południa

[Ludgarda]

Napisał z centrum

"Dwa księżyce"

Kuncewiczową czytałam wiele lat temuniewiele już z niej pamiętam( " Cudzoziemka", Leśnik"...), ale podoba mi się jej twórczość...moim zdaniem, to literatura głęboka, filozoficzna, odpowiada mi... choć nie czyta się jej lekko.

[z centrum]

B.B.
" Dwa Księzyce " oczywiście zachowałam z sentymentu do Kazimierza i do ładnego , malarskiego filmu opartego na owych opowiadaniach.

Ludgarda
Kuncewiczową czytałam wiele lat temu niewiele już z niej pamiętam( " Cudzoziemka", Leśnik"...), ale podoba mi się jej twórczość...moim zdaniem, to literatura głęboka, filozoficzna, odpowiada mi... choć nie czyta się jej lekko.

"Dwa księżyce" przeczytałem po obejrzeniu filmu - jest w nim ten nastrój opowiadań z jednego lata w Kazimierzu. W wydaniu książki którą czytałem było załaczonych kilka tekstów o Kazimierzu "z teki kazimierskiej" - jakoś nie mogę trafić na takie wydanie. Jest to pewnie zbiór artykułów o miasteczku. Jeden z "Gazety Polskiej" - 1938 pięknie pisze o walorach Kazimierza nad Wisłą; "Bo tu nie brak niczego, czym Polska czaruje."
Teraz zacząłem czytać autobiograficzne "Fantomy" i "Natura".
Przez psychologię "Cudzoziemki" - teraz, po sześćdziesiątce własnego życia - już nie mogłem się przebić.
Jak na razie czytając "Fantomy" zauważam podobieństwo stylu narracji z Herlingiem-Grudzińskim.

[Ludgarda]

właśnie przypomniałam sobie o jeszcze jednej książce Marii
Kuncewiczowej, a mianowicie "Listach do Jerzego", którą kiedyś dostałam w podarunku.Listy o miłości... pisarka rozmawia w nich ze swoim śp.mężem, wraca do intensywnych, niezatartych wspomnień, i jest tak jak powiedział ks.poeta Jan Twardowski:
-" Można odejść na zawsze, by stale być blisko".

A do Kazimierza chciałabym kiedyś pojechać, bo ponoć tak tam pięknie...z lektur wiem o tym dotąd

[z centrum]

Jak wspomniałem, to wyjątkowo emocjonalna publicystyka na rzecz polskiego krajoznawstwa - kunszt w opisie walorów pejzażu Polski, które w całości posiada miasteczko Kazimierz nad Wisłą:
Wisła od źródeł aż po ujście nigdzie nie wykazuje takiego bogactwa perspektyw, skrętów, rozchyleń wśród brzegów równie malowniczych, jak tutaj.
Lasy kazimierskie... Nie ma takiego drzewa w Polsce i takiego najdrobniejszego, najdelikatniejszego ziółka, którego by tu na żyznym loessie nie zasiały przychylne, nadwiślańskie wiatry.
Falistość gruntu sprawia, że te wszystkie przepychy i zalotności, mieniąc się w świetle, same jak gdyby podpływają przed oczy; wystarczy stanąć na byle jakim wzgórzu i od razu obejmie się kraju wiele, bardzo wiele...

A Maria Kuncewiczowa poznała wiele przepięknych krajobrazów europejskich i amerykańskich.
A jednak wróciła do Kazimierza, nad Wisłę.

[B.B.]

Zainteresowanym Kazimierzem polecam książkę Ireneusza J. Kamińskiego " Kazimierz nad Wisłą. Miasto i ludzie".
Samo miasteczko bardzo sie zmieniło od lat 60tych , kedy to bylam tam po raz pierwszy( a potem dziesiątki razy ).Nie ma , niestety, " postaci ' , " twarzy"- znanych aktorow, malarzy , architektow , nie ma nastroju Domu Architekta czy Domu Dziennikarza . Ale połozenie, przyroda nie ulegly oczywiście zmianie , te uroki pozostały. Warto sie tam wybrac poza weekendami i poza sezonem turystycznym.

[Srebrzysta]

książkę czyta Wiesław Michnikowski

George Orwell - Folwark zwierzęcy

[Ludgarda]

Napisał Srebrzysta

książkę czyta Wiesław Michnikowski

George Orwell - Folwark zwierzęcy

A gdzie ją czyta? Tej książki Orwella nie znam, kilka dobrych lat temu przeczytałam " Rok 1984" i byłam...porażona tym, jak system komunistyczny potrafił totalnie zniewolić człowieka...((

[Srebrzysta]

proszę kliknąć na tytuł - to jest link do strony

[z centrum]

Maria Kuncewiczowa przywołuje wspomnienia ...
" Podłoga skrzypnęła, przypomina się próżnia, w niej słój zalany woskiem, który w roku 1934 zakopaliśmy pod progiem budującego się domu, a w słoju: „Jerzy Kuncewicz Przebudowa, Rzecz o życiu i ustroju Polski”. I "Maria Kuncewiczowa Dwa księżyce”, rzecz o tym, jak pewnego lata w Kazimierzu kochali się adwokaci i malarki, poeci i krawcowe, Żydzi z Polakami, dzieci, psy i wszystko, co nie lubi spać, kochało się z księżycem w jego dwoistej, miedzianej i srebrnej nieprawdziwej postaci. "

[Ludgarda]

Napisał Srebrzysta

proszę kliknąć na tytuł - to jest link do strony

Bardzo dziękuję Za pierwszym razem poruszałam się niepewnie, nie wiedziałam od czego zacząć, miałam kłopot z hasłem dziś go odnalazłam, nawet poszło dość gładko, jestem zadowolona Przyjemnie będzie móc odsłuchiwać kolejne fragmenty książki, czy książek

[B.B.]

Do Stałego Bywalca z Centrum

Bardzo polecam muzeum Kuncewiczów w ich domu w Kazimierzu :dobry przewodnik, poza sezonem mało ludzi, w sezonie spotkania literackie i koncerty.Piekne połozenie, ciekawe wnetrze.

[Srebrzysta]

... autobiografię Baracka Obamy - pierwszego ciemnoskórego kandydata na fotel prezydenta Stanów Zjednoczonych z ramienia Partii Demokratycznej - w wersji MP3.
książkę czyta Michał Kaleta
Barack Obama - Odziedziczone marzenia
cytuję recenzję:
Szczera (i kontrowersyjna) opowieść o czasie poprzedzającycm wielką polityczną karierę senatora. Sławę i popularność Barack Obama zdobył w Stanach Zjednoczonych oczywiście znacznie wcześniej, kiedy zasiadał w Senacie Stanowym w Illinois, gdzie miał kontakt z najróżniejszymi warstwami społecznymi i rozwiązywał problemy prostych obywateli, poznając ich potrzeby, oczekiwania, a także podłoża społecznych konfliktów Kontrowersyjny polityk, syn białej Amerykanki i czarnoskórego Afrykańczyka, urodzony i wychowany przez matkę na Hawajach oraz w Indonezji, w swojej książce opowiada niezwykle zajmująco o swoim życiu, doświadczeniach w pracy społecznej i poszukiwaniu korzeni w Kenii.

[B.B.]

Autobiografia Obamy interesujaca ,naturalnie ze względu na postac autora. Ostanio przetlumaczono i wydano w Polsce część drugą , ale jeszcze jej nie dopadłam w mojej bibliotece.
Zwolennikom amerykańskiej literatury pięknej polecam biografię Trumana Capote pióra Geralda Clarke. Dobrze sie czyta , ale jest to grube i ciężkie tomisko. Dla mnie , ktora lubię czytać w łożku - to poważny mankament.