Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[zochna]

PRZED/DZIEŃ


Ciepłem dłoni
muskam twoje gładkie lico
tkliwą serca gąbką
oczyszczam zielony nalot z
imienia nazwiska dat...

Usuwam szelest
leżących wokół liści nie
mogąc oprzeć się
potrzebie do...
t y k a n i a

Jeszcze cicho tu i
pusto pieczołowicie u...
stawiam wazon krwistoaksamitnych chryzantem i
dwa nikłe płomyki. Na
pewno wrócę


(październik 2013r.)

[zochna]

CHMURY
Wisława Szymborska

Z opisywaniem chmur
musiałabym się bardzo śpieszyć -
już po ułamku chwili
przestają być te,zaczynają być inne

I ich właściwością jest
nie powtarzać się nigdy
w kształtach, odcieniach, pozie i układzie.

Nie obciążone pamięcią o niczym
unoszą się bez trudu nad faktami

Jacy tam z nich świadkowie czegokolwiek
natychmiast rozwiewają się na wszystkie strony

W porównaniu z chmurami
Życie wydaje się ugruntowane
omalże trwałe i prawie że wieczne.

Przy chmurach
nawet kamień wygląda jak brat
na którym można polegać,
a one, cóż, dalekie i płoche kuzynki

Niech sobie ludzie będą, jeśli chcą,
a potem po kolei, niech każde umiera,
im, chmurom nic do tego wszystkiego
bardzo dziwnego.

Nad całym Twoim życiem
i moim jeszcze nie całym,
paradują w przepychu, jak paradowały.

Nie mają obowiązku razem z nami ginąć,
Nie muszą być widziane żeby płynąć

[joannap]

Napisał Astra

Witam

Porozmawiaj


Nie wiedziałam,
że polubię tą ławeczkę
niepozorną, przycupniętą
pod złocistą wierzbą.
Wymościło ją listowie,
ofiaruje mi gościnę,
chętnie z niej korzystam.

Cisza, zapach świerku,
migocząca świeczka,
zawsze blaskiem mnie ogrzewa.
Świeże astry ułożyłam,
aby było już odświętnie.

Porozmawiaj ze mną ,
bym samotna dziś nie była -
słońce już zachodzi,
nagie drzewa tęsknią za listowiem,
chmury ciemne się gromadzą,
mgła zawisła wśród konarów,
gdzieś w oddali puszczyk śpiewa.

Porozmawiaj, tak jak kiedyś…
sączyliśmy słodkie wino,
cichą frazą Mozart brzmiał.
Nasze słowa rozedrgane emocjami
w takt muzyki wibrowały.
Kochaliśmy wspólne chwile,
miłość czule nas łączyła
i przetrwała…
tylko ciebie Bóg mi zabrał,
nie dał się przebłagać.

Słońce już za horyzontem,
deszcz przegania mnie z ławeczki.
Przyjdę jutro o poranku,
czekaj …

28. 10. 2013

Astro to piękne!!!

Dla tych co odeszli...



https://www.youtube.com/watch?v=lQlqzqvGGjA

[tar-ninka]

. . . . . . . .
. . . . . . . .
Kasydo pamiętam .. zapalam Tobie światełko pamieci.

[mimoza]

Tarninko... dziękuję, że byłaś, że czuwasz...
Joasiu, Astro, Zochno...

Pamiętam o Kasydzie - Helence mojej Przyjaciółce
Pamięta o Ewicie, która zostawiła swoje piętno na
poetyckich strunach... tego portalu.
Pamiętam o Wszystkich Seniorkach, którzy odeszli,
przedwcześnie - bo każda śmierć jest przedwczesna.

http://youtu.be/moE-s3tJWyI


- Cz

[Astra]

Witam

[bronczyk]

Jestem myślami z tymi, których nie ma. Wiem, że nie tylko dziś o nich myślimy, ale te dni są inne, bardziej skierowane na to co było.

Najpiękniej jak potrafię dziękuję za życzenia. Dopiero dziś je obejrzałam. Niestety w dzień urodzin dopadło mnie przeziębienie i leżałam plackiem w łóżku.

[maluna]

********************

Nie stójcie
nad moim grobem
i nie płaczcie;
nie ma mnie tam.
Ja nie śpię.
Jestem tysiącem wiatrów,
które wieją;
Jestem diamentowym blaskiem
na śniegu.
Jestem światłem słonecznym
na dojrzewającym zbożu;
Jestem łagodnym jesiennym deszczem,
kiedy budzicie się w porannej ciszy;
Jestem śmigłym lotem
cichych ptaków.
Jestem łagodną gwiazdą,
która świeci w nocy.
Nie stójcie nad moim grobem
i nie płaczcie;
nie ma mnie tam...


[Ken Wilber - "Śmiertelni nieśmiertelni"]

[zochna]

NIE WIEM


Dlaczego u/od...
krytej pośród innych nie...
zwykłości świata
jeszcze nie
zwiedziłeś

Nie
wiem czy
weźmiesz los w
swoje ręce i
zbliżysz się zawsze mogąc odejść

W
samotności wielcy po...
między archipelagami skarg w
chmurach za...
dumy o >>>

>>> wszechobecnej miłości
dlaczego marząc o
niej na...
dal po...
zostajemy sami

(listopad 2013r.)

[bronczyk]

Zochna sami bywamy na własne życzenie i z powodów potrzeb literatury. Ileż uboższa byłaby gdyby nie takie zjawisko.

[mimoza]

Bronczyk
Astro, Zochno
Maluno

Jeszcze jeden - z nutką listopadowego święta.




Dopóki – dopóty




…Dopóki jestem z Tobą tu

Wszystko inne jest bez znaczenia

Tak jak ja Tobie, nie daj mi odejść,

Trzymaj kurczowo w sercu.

A kiedy mnie już nie będzie

Otwórz serce na inną miłość

Jak ptaka z klatki mnie wypuść

Bym mogła z wiatrem ulecieć…


Ten wiersz pisałam przed laty

Nie wiedząc co będzie nam dane

Los wybrał Ciebie, mnie pozostawił

I od tej pory zmagam się z życiem,

Każdego dnia przyjmuję dary losu

Staram się nie narzekać,

Czasami w skrytości zapłaczę.

Kiedy nadejdzie mój czas

Obiecaj, że się spotkamy

Jak dawniej uśmiechem przywitasz

I powiesz czule… witaj kochanie.

- Cz

03 listopada 2013 roku

[bronczyk]

Mimozo bardzo refleksyjny liryk. Podziwiam wyważenie żalu za utraconym i trwaniem. To trudna sztuka i często w poezji jej brakuje.

[Astra]

Witam wszystkich
Mimozo, rozumiem Twoje trudne i bolesne rozterki...los jednak decyduje za nas i nie po naszej myśli...
Ja bardziej optymistycznie



Spotkanie

Pojawiłeś się porankiem
w szarej mgle.
Nie wiedziałam, czy to jawa, czy sen,
moje serce oszalało.
Zamknąłeś mnie w swym zapachu,
cudownym cieple,
okryłeś wilgocią
czułych pocałunków.
Zanurzyłam się w tej chwili,
zatraciłam,
stała się bólem niespełnienia.
Wkoło tylko świat był rzeczywisty.
W perlistym świetle
niepewnych promieni,
głuchy szum fal rozbijał się o brzeg.
Na niewyraźnym horyzoncie
biały żagiel rozpostarł
swoje ramiona.
Nowy dzień
nadchodził krzykiem mew.
Trzymaj mnie tak bez końca-
proszę,
moja wieczna tęsknota,
powróciła nadzieją.

2 . 11. 2013

[joannap]

Czesiu...

Dopóki-dopóty.....Piękny..
łezkę uroniłam...

[Irenna]

Mimozo..."Kiedy nadejdzie mój czas
Obiecaj, że się spotkamy"...
...z nadzieją łatwiej żyć...wzruszyłam się

[toy_]

mrówka
wlecze źdźbła dobrych chwil
ciągnie patyczki modlitw
skleja nadzieją.
nad przepaścią buduje most
możliwe że donikąd

[barteczek]

Mimi, nie lubię się rozczulać...a jednak...łezka spłynęła po policzkach...DZIĘKUJĘ.

Pięknie i rozbrajające są Wasze wiersze, tak płyną z serca, z chwili....piękne...

[mimoza]

Bronczyk
Astro "...wieczna tęsknota powróciła nadzieją." Jestem w zachwycie.
Irenko,Joasiu, Ninko dziękuję za grafikę, dziękuję za ciepłe słowa ...
Zochno to chyba nieśmiałość i strach przed odrzuceniem powoduje,
że pragnąc nadal w samotności trwamy. Piękny liryk.
toy_a delikatność płynie z każdego słowa, naprawdę podziwiam.






Wiem że chcę…


Rozbudź mnie
W sen zapadam
Zapadam w jesienny sen
Jest taki piękny kolorowy
Rudościz żółcią i zielonością
Mieszają w palecie barw.
Sen plącze jaźń z bajkowością
Muzyka duszy gra i gra, wciąż gra.
Zapadam w sen o Tobie
Bo przecież śnię ten sen,
Jesteś daleko, nieosiągalny
Tylko czasami e-mail,
Czasami sms, lub nocą
Kiedy wszyscy śpią dzwonisz…
Ja śnię,że pukasz do mych drzwi.
Już nie chcę spać…
Już nie chcę śnić…,
Chcę z życia garściami
Po kawałku brać…
Smakować życie, a nie żyć
Złudzeniem…
Chcę abyś był dotykiem,
Muśnięciem warg,
Gorącym szeptem…
Rozbudź mnie, krzyknij
Oto jestem i zostań forever…

- Cz
04 listopada 2013 roku

[bronczyk]

Astro choć o miłości pięknie piszesz to wklejasz cudowny podtekst o pięknie życia i jego radości połączonej z nadzieją. Ten wiersz jest jak haust powietrza po wyjściu z dusznego pomieszczenia.
Toy niesamowity liryk. On brzmi jak tragedia antyczna, jak szekspirowski dramat.
Mimozo najpiękniej oddajesz w swoich wierszach to co w kobiecie najistotniejsze. Zanurzyłabym się w tych słowach, aby tak pragnąć i chcieć.

[zochna]

brończyk
mimoza


ODDECH PIĘKNA

Wielokrotnie u/od...
kryta na...
dal czekam na
swojego
zdobywcę

Pełna nie...
znanych emocjonalnych grot i
jaskiń roz...
świetlana błyskawicami nadziei na
penetrację

Lazurem głębi/n
spojrzeń wabię
falując wzniesieniami
uniesień i po...
rosłych gąszczy

Ten wciąż nie...
dotknięty ludzką stopą, nie...
mal dziewiczy pełen pokory za...
kątek trawiony po....
żądaniem trwa

(listopad 2013r.)