Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[bronczyk]

Mimozo jak wyrazić stan dziwnego niebytu w danej chwili i miejscu. Siedzę przed komputerem , a jednocześnie schylam się po listek i dalej w zimę, wiosnę i lato idę. Zaczarowałaś mnie.
Amadeuszu wielka pochwała życia i przyjaźni. Niektóre połączenia słów oryginalne i zachwycające.

[joannap]

Astro

[mimoza]

Napisał bogda

Zaglądam nocką do Was i dziękuję, że dzielicie się z nami swoją piękną twórczością.
Tyle romantyzmu, nostalgii, przemyśleń, przeżyć zawartych jest w Waszych wierszach.
Ten wątek jest idealnym wyciszeniem dla skołatanych nerwów i duszy, zwłaszcza przed snem.

Bogdo
Przepraszam za "niezauważenie" Twojego #,
wszystko dlatego, że nie bywam tutaj codziennie,
bowiem brakuje mi czasu - nad czym ubolewam.
Coś mnie jednak podkusiło i ogarnęłam kilka stron
do tyłu i bardzo dobrze, bo bym sobie nie darowała...

Nawet nie wiesz ile znaczy dla mnie - dla nas - Twoje
zdanie. Świadomość tego, że trafiamy do wrażliwych
na słowa zawarte w wierszach, jest bodźcem do pisania...
bo warto potem czytać takie recenzje, bo warto sprawiać innym
i sobie samym RADOŚĆ. Dzięki Miła... - Cz

[dajdziuba]

Witam

Z pewną nieśmiałością zagladam do kącika
Trochę za sprawą i zaproszeniem Joasi


Przywitam się wierszem, który zaprezentowałam na "moim" forum.

Gdy jesieni się życie


pożółkły już liście i listy w szufladzie
zaczął się czas jesieni
plecy się chylą i włosy siwieją
lecz uśmiech jest wciąż promienny

żurawie i gęsi wyruszyły w swą drogę
zamykając dni letnie na klucz
żegnane wzruszeniem
obiecują powroty
nie zapomną swych gniazd i dróg

ciemne złoto liści dekoruje wazony
a szron skroni ozdabia życie
wędrujemy przez jesień
z uśmiechem ciepłym
lecz wiatr strąca z policzka łzę cichą...


I jeszcze dodam taki "smuteczkowy"



Album w kolorze smutku


Na małą chwilę
porzuciła teraźniejszość.

Album na kolanach,
popatrzyła wstecz.

Twarze zasępione,
uśmiechnięte nieraz,
kolorami sepii
podkreślają czas.

Pewnie tylko gwiazdy
życie pamiętają
tych, co hen przed nami
przemierzali świat.

Pożółkłe wspomnienie
smutkiem barwi duszę.
Odkłada album.

Czy ktoś wspomni nas?

[dajdziuba]

Poczytałam kilka Waszych wierszy, piękne..
.na więcej dzisiaj już nie mam czasu.
Pozdrawiam i przychylnej weny życzę

[mimoza]

Rozumiem, że dzięki Joasi namowom, przyszłaś do nas
i zakotwiczysz na dłużej niż jeden lub kilka wierszy.

Przeczytałam je - Twoja jesień - od dzisiaj jest również moją...

Radością jest witać każdego, kto pisze i chce się dzielić
tym, co mu w duszy gra...
Dziękuję i zachęcam do pisania również tutaj. Tym samym
ubogacisz "Kącik..." Raz jeszcze WITAM... - Cz

[jadziunia9]

Staszku wspomnienia pierwszej miłości trwają całe życie i chyba jeszcze dzień dłużej....

[Astra]

Witam
Joasiu, wzruszyłaś mnie. Bardzo dziękuję
Witam Danusiu i powtarzam za Mimozką, zostań z nami. Będzie nas więcej
Twoja jesień, nostalgiczno - smutna, bardzo urocza


pożegnanie lata

jesienią brodząc
w rudawym listowiu
wspominam lato
z pieszczotą błękitów
i śpiewem białych mew

gdy liście szeleszczą
a atłas kasztanów
wymościł alejki u moich stóp
wspominam perłowe muszle
z muzyką fal

jesienne drzewa
są coraz piękniejsze
w sukienkach w kolorze purpury
a w złotych wachlarzach
wiatr nuci deszczowe murmurando

lipcowe wspomnienia
otuliło babie lato
odeszły zamgloną ścieżką
w jesienną niepamięć

25.09. 2016
Astra
obrazek mój

[bronczyk]

Dajdziubo z przyjemnością przeczytam i inne twoje wiersze.
Astro twoje słowa nie tylko się czyta, ale czuje i przeżywa. Dziękuję za piękne i dobre chwile.

[dajdziuba]

Witam w poniedziałek



Astro
piękny wiersz, takie lubię
"atłas kasztanów"-super


Brończyk
mów mi Danka bo ten nick co wybrałam nie nadaje sie do uzytku

Wiersz na dzisiaj


Cztery pory miłości


wiosną zakwitła lilią niewinną
przyfrunęła jak pierwsza jaskółka
ogrzana w słońcu świeżo pachniała
wyiskrzona radosną młodością

latem parzyła jak piach gorący
makiem czerwonym stroiła usta
wdzięcznie kusiła słodyczą malin
roztańczona w sukience przejrzystej

jesienią lekko przybrała włosy
jasnymi nićmi babiego lata
kolory ciepłe wysnuła z liści
dekorując utkane z mgły szaty

ze srebrnym szronem idąca zima
wspomnieniem przywoła uczucia
pamięcią wdzięczną odnajdzie ich dwoje
szczęśliwych kochających nad życie

Danuta. K.

[mimoza]

Dzisiaj urodziny obchodzi Astra.

Z tej okazji przyjmij ode mnie życzenia
- wszystkie do spełnienia -

Zdrowia, szczęścia, pomyślności.
Nieustającej weny oraz wszędobyłej
miłości i życzliwości

- Czesia

[KatPe]

Widzę cudowne dusze pełne weny Bardzo przyjemnie sie czyta waszą twórczość. Mam nadzieję,że z czasem będę mogła pochwalić się i swoją twórczością tylko gdzieś wena uciekła

[kpwalski]

Aniu,w Dniu Twojego Święta życzę wiele szczęścia w zdrowiu i radości. Przyjmij ode mnie te, tak delikatne kwiaty jak delikatne są Twoje wiersze.

[dajdziuba]

Astro

- domyślam się że masz na imię Ania

Zatem miła Aniu przyjmij z okazji urodzin,
także ode mnie moc życzeń zdrowia
i wszelkiej pomyślności



Hihihi, pewnie masz troszkę więcej latek niż mówi o tym świeczka na torcie,
zdmuchnij ją z myślą o tych właściwych

[kpwalski]

Astra ma aż dwa imiona: Iwonka i Ania, nie tak jak my po jednym.

[Astra]

Już wieczór. Siedzę i czytam piękne życzenia. Oglądam piękne obrazki, kwiaty, serduszka i tort.
Bardzo Wam dziękuję. Zawsze to mnie wzrusza, chociaż się nie znamy
Dla Was złoty zachód...

[bronczyk]

Danusiu liryczna refleksja wspaniała na ten wrześniowy czas.
Astro i ja życzę ci wszelkiego dobra bez liku i tysiąca dobrych chwil.

[dajdziuba]

Witam dzisiaj w takiej formie



Brończyk
dziękuję i pozdrawiam

Astro-Aniu Iwonko - pięęękny zachód.

Pozostałych "Wierszolubnych" również pozdrawiam

A wszystkim życzę pięknego popołudnia.

[kpwalski]

Za późno na żal za rozkwitem
ogrodów co zgasły po mrozie,
choć słońce ogrzało ze świtem
ożywić je przecież nie może.

Nie wskrzesi brzęczenia świerszczyka,
co zasnął pod białą pościelą
ucichła wieczorna muzyka,
a szron go otulił już bielą.

Lecz złocą się dęby i brzozy
w zielono-brązowym odcieniu
i dywan się liści rozłożył
pod mokrym drzew rozgałęzieniem.

A ja idąc wzdłuż drzew szpaleru,
gdzie w górze blask nieba się mieni,
wplątany w błyszczące kolory
podziwiam odcienie jesieni.

Myśl jednak mi wciąż przypomina,
gdy zimny wiatr liście zamiata,
że wkrótce nadejdzie już zima
i wtedy, tak szkoda mi lata.

Choć cieszą purpury na drzewach
którymi się jesień już złoci,
to patrzę bezwiednie do nieba,
czy może skowronek świergocze?
Kp.

[bronczyk]

Danusiu piękne to ofiarowywanie sobie czegoś co symbolem się staje, tworzenie więzi poprzez pamięć o drobnych sprawach.
Kpwalski spacer bardzo jesienny. Zapiszę sobie na karteczce i wyjmę z kieszeni gdy barwy drzew mnie zachwycą.