Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[mimoza]

Ostatnio rzadziej zaglądam, mniej piszę za to bez przerwy
o Was myślę. Dzisiejszy wieczór dla mnie szczególny, do tego
okraszony piękną poetycką lekturą twórczości Wierszolubnych.
Widzę Prymusie, że się zadomowiłeś, co bardzo mnie cieszy.
Astro, Bronczyk, Joasiu

Staszku gdzie się podziewasz?

Ten wiersz napisałam kilka lat temu, daleko mu do Waszych
przepięknych erotyków (Astro, Prymusie), ale ośmielona
wpisuję go w dzisiejszy wieczór, może ktoś przeczyta i tym
samym sprawi mi przyjemność...

Zawsze razem


Jak dwie połówki jabłka
Jednością byli,
Razem zasypiali spełnieni
Razem się budzili otwarci
Na nowe wyzwania,
Patrzyła na Niego z czułością,
Miłością, w zachwycie.
On kochał ją nad życie.
W każdym momencie
Z każdą wspólną chwilą
Uczucie zespolenia
Rosło w siłę.
Ich wspólne życie
Gotowe love story
Bez happy end-u …

(wspomnieniowo, króciutko
o miłości, która zdarzyła się
naprawdę)

Cz

21 listopada 2009 roku

[Astra]

Prymus, finezyjnie napisałeś o intymności dwojga ludzi. Podoba mi się
Mimozo, w Twoim wierszu ogromna tęsknota za szczęśliwym zakończeniem miłości. Pięknie
A ja dzisiaj coś skleciłam, też w tym temacie

Miłość

Kochaj sercem całym,
lecz nie szalej,
kochaj więc z umiarem,
pocałunki i pieszczoty
trzymaj na uwięzi
niech się staną
eliksirem i balsamem.

Czaruj zapachami lata,
a gdy zima już się znudzi
czaruj wiosny urokami,
zatańcz sambę, jive’a,
a w ramionach męskich
omdlej w rytmie tanga.

Wasza miłość
zmienna kolorami,
urokliwa wciąż
nowymi odcieniami,
ale zawsze w swym
pragnieniu stała.

Przetrwa szczyty i doliny,
wzloty i upadki,
a gdy starość przyjdzie
ciszą i spokojem was otuli,
byście mogli w swoim cieple
spędzić już ostatnie lata.

12. 11. 2014
Astra

[kpwalski]

Znam ten wiersz, Czesiu i zawsze czytam Wasze wiersze ale sam jak zwykle mam wiele pracy i mało czasu wiec napisałem teraz jeden wiersz.

[kpwalski]

Nadzieją cierpień nie zagoję,
ani tęsknoty nie zagłuszę,
nie przedrzę się przez sieci zwoje
i w matni tej pozostać muszę.

Choć szarpię się na wszystkie strony
z beznadziejnością patrząc wokół,
to wiem, że los mój jest stracony
i cała przyszłość bez widoku.

Samotnoś, to jest coś strasznego
gdy wieczorami łzawią oczy,
a jednak mimo smutku swego
nie widzisz wsparcia lub pomocy.

I tylko siedząc na tapczanie,
nie mogąc żal z rozpaczą zdusić,
zadajesz sobie to pytanie:
"czy mimo wszystko tak byc musi"?
Kp.

[Astra]

Staszku, wywołany przez Mimozę, pojawiłeś się z bardzo smutnym wierszem.
Aż mam ochotę Cię przytulić, w ramach pocieszenia, bo znam samotność. Ja miałam szczęście. Wiem jedno, warto próbować

[kpwalski]

Astro, to tylko wiersz!
Dla równowagi napiszę jeszcze coś weselszego.

[kpwalski]

U znajomego żyła kobieta
która wciąż psuła mu nerwy,
choć była dobra i pracowita
lecz terkotała bez przerwy.

Często wieczorem stanie naprzeciw
i jak na rynku baba,
choć w telewizji film fajny leci,
ona wciąż gada i gada.

Wreszcie miał dosyć takiej męczarni,
poszedł po rozum do głowy,
kupił więc żonie w pewnej księgarni
romans choć kicz, dwutomowy.

Usiadła czytać, przerwać nie może,
nosem wciąż wodzi po stronach,
czasami westchnie albo łzy otrze
tak była tym zachwycona.

Już czas na obiad, ona wciąż czyta,
chłop jednak nie był próżniakiem,
poczuł głód w dołku, wziął więc nożyka
aby obierać ziemniaki.

Ona wciąż czyta, trudno jest chłopu
żonę oderwać bez kłótni,
pragnął spokoju, ma teraz spokój
ale stać musi przy kuchni.
Kp.

[bronczyk]

Prymusie mistrzowsko poprowadzona akcja. Jest miejsce na domysły i sporo dosłowności. To jest erotyk!! Więcej nie piszę, ponieważ proza nie odda klimatu. Mimozo jak widzę sporo skarbów ukrywasz przed nami. Mnie twój liryk owionął nutką smutku, jakbym sama przeżyła coś co niezwykłe i szybko utraciła szczęście. Chociaż może to ważne co człowiekowi dane. Niech będzie krótko, ale niech będzie. Astro marzenia masz śliczne i niech ci się spełniają dzień po dniu. Kpwalski smutkiem się dzielisz i ze słów tworzysz obrazy tak wielkiej samotności, że ten twój stan się udziela czytającemu. Dziękuję za zadumę nad losem. Chcesz mieć spokój, sam gotuj to jest mistrzostwo świata. Dech zapiera.

[Astra]

Fakt, często treść wiersza utożsamiamy z przeżyciami twórcy
Cieszę się, że to "tylko wiersz"

[Prymus]

KRÓLEWNA Z BAJKI

Myślami błądzę po twoim ciele,
dotykam słowem uśpione zmysły.
A twoje piersi jak dwie morele,
oślepiającym światłem rozbłysły.

Niewinne żądze trudno poskromić
a mętne oczy zdradzą pragnienie.
Chyba lodową bryłą ostudzić ,
tej namiętności wielkie płomienie.

Lecz sama kusisz słowem i czynem,
trudno opierać się twojej władzy.
Rumieńce moje kwitną wawrzynem
a my jesteśmy po prostu nadzy.

Więc niech spełnienie nas dziś ośmieli
i nie będziemy grzeczni na pewno.
A pożądanie niech nas wybieli,
ma wymarzona piękna królewno.

[bronczyk]

Prymusie tytuł przewrotny trochę. Ona z krwi i kości i z pożądania, a nie bajkowa fantazja. Czyta się i zamiera. Brawo.

[Amadeusz ze Śląska]

https://jurajskiszlak.files.wordpres...0017.jpg?w=584



Bez wizerunku w części spróchniały,
ukłonem nie witany od wielu lat.
Resztki komina i szczątki bramy,
przypominają o innych czasach.
Obok kocie łby zarosły już trawą.
Nadzieja umarła na powrót miejsc,
które tętniły życiem pełnią miłości.
Ugory żywo ścielą się po horyzont,
przeplatane zapachem dzikiej róży.
Za naście wiosen nie będzie śladu,
zbudują tu kolejny niedzielny spęd.

Amadeusz ze Śląska.

[Astra]

Halinko
Prymus
Amadeuszu, ładnie i smutno piszesz o przemijaniu, zapomnieniu.

KIEDY UMRĘ, KOCHANIE...

kiedy umrę kochanie
gdy się ze słońcem rozstanę
i będę długim przedmiotem raczej smutnym

czy mnie wtedy przygarniesz
ramionami ogarniesz
i naprawisz co popsuł los okrutny

często myślę o tobie
często pisze do ciebie
głupie listy - w nich miłość i uśmiech

potem w piecu je chowam
płomień skacze po słowach
nim spokojnie w popiele nie uśnie

patrząc w płomień kochanie
myślę - co też się stanie
z moim sercem miłości głodnym

a ty nie pozwól przecież
żebym umarła w świecie
który ciemny jest i który chłodny

Halina Poświatowska

[bronczyk]

Amadeuszu najsmutniejsze widoki to opuszczone domy. Puste teraz, a kiedyś pełne życia. Wszystko się zmienia. Żal pozostaje i cudowne słowa o przemijaniu.
Astro jak się cieszę, że też lubisz Poświatowską. Grafika świetna.

[joannap]

Boże nie mogę nikogo wyróżnić dzisiaj...,
a tak piękny komentarz jak pisze Brończyk nie potrafię napisać...
.
Czesia,Astra ,Stanisław,Amadeusz i doszedł jeszcze Prymus
z pięknymi wierszami.

Świat musiał by to wszystko ujrzeć i czytać....
Chętnie bym kupiła takie tomiki wierszy .
Dziś się znowu popłakałam ,ale i uśmiałam..
Staszku jak Ty tak potrafisz smutny pełen zadumy,a zaraz wesoły.
Dziękuję WAM Kochani za chwile pełne wzruszeń..
Z głębokim ukłonem dla WAs


https://www.youtube.com/watch?v=9kbCbdgtHUg

[Astra]

Joasiu, dziękuję za odwiedziny i miłe słowa

Mój poranek z wierszem

Dzisiaj wiatr w szaleństwie swoim
zwiędłe liście poprzeganiał,
które stały już kopcami,
by na ziemię opaść smętnie latawcami.

A w kałużach niespokojny szary odblask,
bo słoneczny woal
wciąż schowany w chmurach,
świat wysmętnił deszczu łzami.

Moje serce jest radosne,
roztańczone wraz z muzyką,
rozmarzone zapachami kawy,
i słowami wiersza uskrzydlone
- po cichutku i powoli
sączę je jak błogie wino
i z niezwykłym namaszczeniem
duszę moją pieszczę słowa eliksirem,
i być może kiedyś chwilą przebudzone
w dal odfruną jak motyle,
zabierając nieodgadłe myśli moje.

17. 11. 2014

Astra

[bronczyk]

Joasiu, a ja mam marzenie, żeby kiedyś udała mi się choć, jedna, jedyna maleńka grafika tak piękna jak twoje cudeńka.
Astro dobra kontrastowa kompozycja wiersza. Szaleństwo za oknem i spokój w poetyckim kąciku. Świetne.

[Astra]

Halinko

Wyznanie

Porankiem przywitałam drzewa
półsnem jeszcze zamglone
śpiew ptaków dawno już odleciał
wciąż ciszą były otulone.

Dywany złotem lub czerwienią
ścieliły drogi i aleje
stąpając cicho i z nadzieją
szukałam wspomnień naszych cienie .

Bo tutaj majem w słońcu złotym
pod krzakiem rosłej już tarniny
zebrałeś bukiet pierwszych kwiatów
pachniały tobą miły.

Zauroczona zapachami
i odurzona ust dotykiem
uległam w czułych twych ramionach
- wyznałeś przecież miłość.

19. 11. 2014
Astra

[bronczyk]

Astro cichutko i z rozmarzeniem siedzę po przeczytaniu wiersza. Niech ta cisza trwa jak najdłużej.

[Astra]

Halinko

Spełnienie

Chociaż żyję pełnią życia
- czy spełniona,
dziś nie powiem,
lecz wsłuchana w powiew wiatru,
który ciągle swe kierunki zmienia,
raz wiosennie się rozmarzam,
zimą przy kominku
w migotliwym ogniu się zatracam,
a jesienią z mgłą odpływam,
takie moje przemijanie
dniem i nocą,
wschodem i zachodem,
biologicznym rytmem,
niby wszystko tak jak chciałam
on jest przy mnie i opieką mnie otacza
- czy szczęśliwa,
nie odpowiem
będę wiedzieć, gdy nadejdzie
chwila końca
jej najbardziej się obawiam,
tak bym chciała godnie odejść,
a najlepiej gwiezdną nocą,
by nie budzić mych najbliższych,
wtedy szepnę do księżyca
- szczęście w życiu jednak miałam.

21.11. 2014
Astra