Okiem obiektywu

[enia60]

Góralska pieśń Joanna Jaworska


Świt już się rozlewa po tatrzańskiej łące,
Kurtynę mgielną wiatr wolno rozwiewa,
Unoszą się nad nią wierzchołki milczące,
Jak gdyby wolno płynęły do nieba.

Orzeł nad skałami wysoko szybuje,
przenikliwym okiem czujnie wszystko bada,
zgłodniałym pisklętom strawy wypatruje,
już coś widzi, pikuje -w gnieździe z łupem siada.

Wyszedł baca z szałasu, w cieniu wielkich świerków,
Oczy swe skierował w stronę ostrych wierków,
Po zoranej twarzy łza gorąca spływa,
- Hej wy moje Tatry - z piersi się wyrywa.



wieczorne wypady......bywało lepiej,gwarniej


witojcie z zimowej wędrówki tam gdzie udało mi się zajrzeć....trudno było ...bo Zakopane było zakopane i ciutkę niedostepne
zgladam na Rówień Krupową ....zimowo,bajecznie tylko brak mi nart biegowych ...ledwie nauczyłam się zjazdów na stoku a tu nowe wyzwanie







a smreki jakieś ustrojone w sople,zaśnieżone piekne'niby" zobaczę co z nimi na wiosnę

[enia60]

ze stoku raz sie uadło raz zbierałam się szybko


bo śnieżne pługi musiały "wygładzać"

i kolejne zjazdy



czas na "kwasielicę"
i spacer juz bez nart

[enia60]

cel wędrówki -" śpiący rycerz ",Giewont a przewodnicy tatrzańscy mówia to Zakopiańska Góra

byłam tam naprawdę kiedys tam ....w wakacje ...zimą nigdy
ale kolejny raz pokłoniłam się "śpiącemu"

Niemal każdy turysta zaczynający swą przygodę w Tatrach marzy o zdobyciu Giewontu. Jego dumny masyw króluje dostojnie nad Zakopanem, przez co jest powszechnie uważany jest za symbol Tatr. Dodatkowo, piętnastometrowy krzyż postawiony w 1901 roku na jego wierzchołku stanowi cel licznych pielgrzymek. Wejście na Giewont nie należy do trudnych technicznie, zdarzają się tu jednak często wypadki śmiertelne. Są one wynikiem ogromnego ruchu turystycznego w tym rejonie i przypadków skrajnej nieodpowiedzialności wśród ludzi.

[enia60]

Góry moje, ścieżki moje

Pierwszy śnieg pobielił granie
kosodrzewinę nakrył białym kożuchem
pajęczyny ozdobił błyszczącymi perłami
ścieżki posypał śliskim błotem

Słońce na śniegu błyszczy iskrami
śnieg się topi jak zwykle - wodą
strumyki iskry zabierają ze sobą
nie ma pociechy z pierwszego śniegu

Szlaki górskie, czy wy mnie pamiętacie
kamienie, które głaskały me stopy
jeziorka zimne, błyszczące wśród grani
wichry, śnieżyce, też mi ukochane

Marzy mi się, znowu tak jak kiedyś
wędrować samotnie szlakiem, szczytami
czuć całym ciałem zmęczenia piękno
wdychać zapachy, swoją piersią pełną

Świerki dorodne, tam - pod reglami
te co tylko tutaj cieszą dorodnością
zaszumcie za mną, swymi gałęziami,
tak jak zapamiętałem, jak bywało kiedyś
przypomnijcie mi proszę swe górskie opowieści

Pamiętasz mnie ty sroko bystrooka
któraś narobiłaś rabanu - na mój widok
na mnie i mój plecak już wysłużony
i moją zazdrość, ze ty tutaj zostajesz

Skały jedyne, poukładane przedziwnie
po których stąpać mi było zaszczytem
czy mnie jeszcze pamiętacie, gdy na szczycie,
ze strumyka piłem wodę, o smaku zaczarowanym

Leszek K./z netu/

[enia60]

WITÓW

Istnieje od około XVII wieku. Jego nazwa pochodzi od starosty nowotarskiego Stanisława Witowskiego, za czasów którego powstała. Miejscowość leżąca w górnym biegu potoku Czarny Dunajec, w bliskości dolin tatrzańskich, położona przy granicy ze Słowacją. W XIX wieku Witów rozsławiły długotrwałe, 40-letnie procesy o lasy na jego terenie, tzw. dobra czarnodunajeckie, z różnymi uzurpatorami tych dóbr. Wieś od lat podtrzymuje tradycje wspólnego gospodarowania zasobami gruntowymi na terenie Podhala, tutaj znajduje się siedziba Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi. Część obszaru miejscowości położona jest na terenie Tatr Zachodnich i objęta ochroną w ramach Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Z najwyższego punktu miejscowości, Starorobociańskiego Wierchu rozciąga się widok na Tatry oraz dolinę Czarnego Dunajca. Można tu odnaleźć piękne dzieła sztuki ciesielskiej, jakim jest witowski kościół oraz XIX-wieczna kaplica św. Anny – drewniana, misternie rzeźbiona świątynia na osiedlu Płazówka. W Witowie zachowały się nadal domy z drewnianych płazów, kryte gontem.

[enia60]

[enia60]

Witów -zauroczył mnie ,Krynia obiecała więc moze tu kiedys wrócimy
a że szusy to cel zimowych wypraw musiałam zejśc na stok , ten malutki 120m
Witów ma bogatą ofertę ...zobaczcie sami jest stok na 1200 m i więcej





opuszczam więc takie klimaty





dla tych zmęczonych ,niekoniecznie ?? chętnie bym się połozyła też.....ale jestem ambitna ,przypinam narty i szus.....


[url=http://www.allegaleria.pl/][/


URL]

[enia60]

"Biała Pani"

Biały puch już ziemię przykrył
Ptaki do karmnika zaglądają
Drzewa swój brąz skryły
Łabędzie w jeziorze na jedzenie czyhają

Wszędzie śniegu nawiało
Co za śnieżna pogoda
na ulicach już biało
w jeziorach zamarznięta woda

Z nieba lecą białe śnieżki
każdy się śmieje
Już zasypane nasze ścieżki
Wiatr nam białym puchem wieje.

Każde dziecko się cieszy
Chce już lepić bałwana
Wszyściuteńko je śmieszy
Już z samego rana !


Urszula D./z netu/

[enia60]

Każde dziecko się cieszy
Chce już lepić bałwana
Wszyściuteńko je śmieszy
Już z samego rana !


a teraz już dość zimowych klimatów ................czekamy na wiosnę






jest.......nieśmiało wychyla się z pąków

[enia60]

oczywiście przyniosłam ja .....

[Ajaks]

Eniu roztomiła piknie to pokazałaś,
aż serce się rwie do tych hal i szczytów nieosiągalnych.

A to dla Ciebie

"Ogień z kominka -
dym się ściele tryska żar
rozpala serca
w poezji myśli i słów
uwielbienie przyrody Tatr.

A może jest w nas
wiosna lato jesień - coś
aby wspominać
chwile dni radość życia
wędrówki po szczytach gór" (M.W.Weron)

[Ajaks]

Cóż ja w takim razie mogę pokazać
kiedy przede mną takie wspaniałe góry
chylę głowę w pokłonie.

Jednak pokażę dzisiejsze zmagania na zaśnieżonych szlakach.

Pierwszy punkt przygody to...postawiony w poprzek drogi autobus
koniec jazdy.
Musimy zmienić plan wędrówki, do pierwotnego celu
nie dojechałyśmy.
Nic to wchodzimy na zaśnieżony szlak
i brniemy po kolana w śniegu - super.

[enia60]

Napisał Ajaks

Eniu

A może jest w nas
wiosna lato jesień - coś
aby wspominać
chwile dni radość życia
wędrówki po szczytach gór" (M.W.Weron)

jest..jest..w nas....Oleńko są wędrówki jeszcze są
dziękuję
mam nadzieję że kiedyś powędrujemy po Twoich szczytach których jeszcze nie dosięgła moja stopa

[Ajaks]

Zasypało potok





Wreszcie trafiłyśmy na przedeptany szlak
skwapliwie korzystamy z tego



A to czapeczka z nausznikami, może się przyda

[Ajaks]

Pięknie udekorowane drzewa




A na koniec powitał nas gospodarz jednej z chat

[bronczyk]

Eniu oglądało się i czytało cudownie. Masz dar wychwytywania pięknych widoków i prowadzenia narracji z pasją. Oj, miałam wrażenie, że jestem w tych górach z tobą i im wiersze czytam. Dziękuję za tak mile spędzone chwile. Ajaks twoja zima to ma tysiące odcieni bieli, nie jest jak dotąd sądziłam jednolicie biała. A i śnieg niby ten sam wszędzie, a u ciebie on na zdjęciach miewa inne struktury, barwy i wagę. Tak, tak na niektórych fotografiach czuje się ciężkość puchowej kołdry.

[krynia]

Bóg wom zapłoć z drogiego serca za wase obrozki, godacke, wiersyki .

Eniu napisałaś Krynia obiecała. A jo na to Lekućko sie obiecuje, duzo gorzej dotrzymuje

Po tych pięknych zimowych widokach cóż ja biedna ceperka mogę pokazać?

Tylko to co uchwyciło oko obiektywu w drodze do Rotundy na koncert finałowy XXXII Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Żeglarskiej Shanties 2013

Przy dworcu





na Plantach - niebieskie dziewczynki-roznosicielki gazet



a w witrynie kwiaciarni już wiosna!

[krynia]

Przechodząc obok





usłyszałam piękny śpiew. Nie mogłam się oprzeć i wstąpiłam

[krynia]

Wszystkie drogi prowadzą do Rynku gdzie zawsze można coś ciekawego zobaczyć

[krynia]

Zadziwiła mnie nowo otwarta kawiarnia-cukiernia róg Rynku i Anny na parterze budynku, gdzie był kiedyś Dom Towarowy







ładnie urządzone wnętrze, na ścianach obrazy