Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[kpwalski]

Na dnie serca maleńki żar płonie
by odnaleźć choć kropkę nadziei,
niech w objęcia ta noc mnie dziś wchłonie,
świat mój szary w kolory odmieni.

Tylko nocą cud może się zdarzyć
w taką właśnie, jak dzisiaj z gwiazdami
romantyczną, cudowną, bez skazy
ukazując widoki nieznane.

Coraz dalej w ulice się wplatam
znikły gwiazdy wśród blasków latarni,
zaginęła tęsknota do świata,
gdy uroki na niebie zamarły.

Zrozumiałem, nie dla mnie wśród tłumów
szukać szczęścia pod nocy osłoną,
nie chcę barwnych jarzących neonów
gdy w poświacie ich gwiazdy nie płoną.

Wieczór ten będzie dla mnie straconym,
trzeba wracać, gdyż czuję tu obcość
tu szept nocy-pojazdów klaksony
potęgują wciąż we mnie samotność.

Lecz by nie był on dla mnie straconym,
tęskniąc za wiosny bujnym rozkwitem
wszedłem wolno w odległą tą stronę
parku, gdzie już nie tętni tak życie.
Kp.

[bronczyk]

Kpwalski tęskni się do nieba bez miejskich rozjaśnień. Ma ono wielką siłę budzenia marzeń i wspomnień. Wiersz cudowny.

[kpwalski]

Dziękuję Bronczyk, to również tęsknota za wiosną.

[tar-ninka]

Dzisiaj pierwszy dzień marca

. . . . . . ..

[kpwalski]

Dziękuję Tar-ninko, wszyscy tęsknimy za wiosną, prawda?

[kpwalski]

Czekam na ciebie mój skowronku szary
kiedy znów wzlecisz pod niebios błękity
wznosząc do góry radosne fanfary
o tym, że ciepło wróciło ze świtem.

Pierwszy ty śpiewać wracasz nad polami,
gdy jeszcze trawa szara uwikłana,
wcześnie powracasz by być razem z nami,
aby odśpiewać hymn pochwalny z rana.

Ptaszku maleńki, choć strój masz ubogi
jednak twój głos jest cudnym darem niebios,
śpiewaj mi, śpiewaj artysto mój drogi,
niech mnie zachwyca twój przepiękny świergot.
Kp.

[kpwalski]

[Irenna]

Napisał kpwalski

Czekam na ciebie mój skowronku szary
kiedy znów wzlecisz pod niebios błękity
wznosząc do góry radosne fanfary
o tym, że ciepło wróciło ze świtem.

Pierwszy ty śpiewać wracasz nad polami,
gdy jeszcze trawa szara uwikłana,
wcześnie powracasz by być razem z nami,
aby odśpiewać hymn pochwalny z rana.

Ptaszku maleńki, choć strój masz ubogi
jednak twój głos jest cudnym darem niebios,
śpiewaj mi, śpiewaj artysto mój drogi,
niech mnie zachwyca twój przepiękny świergot.
Kp.

Jeszcze troszkę poczekamy na śpiew skowronka...
Piękny,melodyjny wiersz...

[bronczyk]

Kpwalski dzięki za tę rzewną tęsknotę obecną przy czytaniu wiersza. Ona wspaniale wycisza i otula, a ja cóż będę czekać na śpiewy ptasie.

[kpwalski]

Przyznasz jednak Bronczyk, że zakończenie jest nieudane, trudno.

[kpwalski]

Na oknie stał czerwony kwiat
co wcześnie usechł mi w wazonie,
tak niepotrzebny, dziś go brak,
dlaczego ciągle myślę o nim?

Nie zdobił on mych barwnych dni,
gdyż barwniej kwitło wówczas słońce
księżyca blask też jaśniej lśnił
wśród mrowia gwiazdek gorejących.

I popadł w zapomnienia czas
zepchnięty na bezdroża życia,
z beznadziejnością nagle zgasł
i teraz kwiatem mnie nie wita.

Poczułem nagły jakiś żal,
gdyż to przeze mnie stracił życie
i pusto jest gdzie w oknie stał,
a przecież w pełnym był rozkwicie.
Kp.

[bronczyk]

Kpwalski według mnie wiersz jest bardzo spójny. Od pierwszego do ostatniego słowa nic nie zgrzyta, wszystko utrzymuje się w prostej tonacji, a to idealnie współgra z obrazem smutnych, pozimowych pól. Całość bardzo udana.
Ostatni wiersz dowodzi, że oszczędnie gospodarujesz obrazem, że potrafisz z małych zdarzeń stworzyć sytuację bardzo dramatyczną, pełną emocji.Zaliczasz już wyższą szkołę poetycką.

[kpwalski]

Dziękuję Ci Bronczyk. Za miłe słowa należy Ci się kwiatek ale niestety usechł.

[mimoza]

Halinko
To było wczoraj - imieniny Heleny - Kasydy -
Wiem już Jej nie ma ale pozostała w moim sercu.
Dzisiaj przychodzę z wierszem, który napisałam
4 lata temu - właśnie z myślą o Niej. - Cz


Poeci/Poetki
(z dedykacją dla tej, która pisała wiersze najpiękniej –
Dla Ciebie Kasydo)


Poeci tak mają,
w obłokach bujają
za marzeniami pędzą.

Pod prąd idą zatłoczoną ulicą
nie widzą czubka nosa własnego,
zwyczajne piórko ptaka
znalezione przypadkiem,
ocean wyobraźni uruchamia.

Poeci poszukują uparcie
sensu istnienia,
doskonałej miłości
i zespolenia słów,
obrazów ciał głodnych ekstazy.

Gdy tymczasem zwyczajne życie
czeka ich za progiem,
gdzie dostępu do marzeń nie ma,
a szara rzeczywistość,
z każdego kąta wychodzi
na żer dusz spragnionych spełnienia…

Poeci jak malarze,
dostali w darze paletę barw od Stwórcy.
Barw, które tylko ich oczy
są w stanie dostrzec.

Wierszami malują
mikro świat wyśniony,
abyśmy mogli przez moment
(tak krótki jak czytany wiersz)
w ten świat się zatopić.

Poeci odchodzą w inny wymiar
niedosyt pozostawiając i stosy wierszy
ulatujących w niebyt motylem…

- Cz
19 maja 2013 roku
(popr. autorskie 03.03.2017)

[bronczyk]

Kpwalski dziękuję. Zasuszony kwiat dłużej trwa.
Mimozo nam i wątkowi brakuje Kasydy. Pamiętamy.

[Amadeusz ze Śląska]

Tyle o Was świat zapisał między gwiazdami.
Tyle piękna i wdzięku, jak kwiatu ogrodami.
Tyle miłości, co oblewa tak wiele dookoła.
Tyle łez szczęścia, w tęczy uśmiechem woła.

Każdego dnia trudy życia zmywacie skrycie.
Każdego dnia tulicie rodziny w dobrobycie.
Każdego dnia troska w sercu zapisana jest.
Każdego dnia odbieramy nowego życia gest.

Ile smutku i rozpaczy doznajecie dniem szarości?
Ile goryczy, nerwów zszarpanych, ile podłości?
Ile to jeszcze ciężaru przyjmie Wasze serce i ciało?
Ile wołania cierpień, a ile życie już rozwiało?

Dzisiejszy dzień w kwiatku życzeniami dany.
Echem w sercach zapisze, ukłon składany.
By pozostał zwierciadłem poszanowania.
Na moście życia, harmonią miłości oddania.

Kiedy miną godziny kalendarzem zapisane.
Miłość, troska i trudy nie będą zapomniane.
Bo ósmego marca codziennie powinno być.
Wtedy raj tu i teraz, piękniej byłoby żyć.

Życzenie moje niech każdego dnia się rozścieli.
W zdrowiu, czułości, dobroci i opiece Anieli.
Co Kochane, by szczęściem zaowocowało.
By każdego dnia drugie serce dziękowało.



Amadeusz ze Śląska.

[bronczyk]

Amadeuszu przepiękne życzenia.

[mimoza]

Halinko... Warta jesteś bukietu najpiękniejszych kwiatów. Pomyślałam, że jedna skromna róża tak
podana zrekompensuje wszystko inne...


Amadeuszu, za tak złożone życzenia z serca dziękuję.


Niczego nie żałuję

Kiedy już opadną mgły
kiedy przestaniesz
mi się śnić
o uśmiech poproszę.

Poproszę też
o wymianę myśli
tylko nie milcz,
szeptem mów…
albo krzycz.

Nie żałuj niczego,
ja nie żałuję.
Za każdy dzień z Tobą,
za każdy bez Ciebie
dziękuję.

Za zauroczenie,
za wirtualne
sam na sam
... dziękuję.

Za to, że moim
natchnieniem bywasz
za to, że przy Tobie
czuję się szczęśliwa
dziękuję.

Niczego nie żałuj
za nic nie przepraszaj.
Weź mnie w ramiona
i tul… do utraty tchu.

- Cz
08 marca 2013 roku
popr. autorskie 08.03.2017 r.

[bronczyk]

Mimozo przywołałaś wszystkie najlepsze kobiece drżenia serca. Odmłodziłaś, upiększyłaś, uszczęśliwiłaś. Opuściłam parasolkę i choć przy czytaniu wiersza uwierzyłam w realność świata uczuć.
Dziękuję za różę i miłe słowa.

[mimoza]

Halinko...

(Kobzdej Aleksander - pasjans)
Z pojedynczych słów


Układa pasjansa
z pojedynczych słów,
na niczym skupić się
nie może..

Wszystko dokoła
ją rozprasza,
czeka na wiosnę,
na zieloność traw,
czeka na słońce …

Tymczasem zimno,
wiatr przenikliwy...

Czeka na ciepło
Twoich ramion…
Kiedy razem jesteście
czuje, że pełnią życia żyje.

Bez Ciebie,
bez Twego zamyślenia,
tylko mgiełką jest,
splątaną nicią babiego lata.

W pól taktu struną pękniętą…
na wiosnę, na Ciebie
czeka uparcie,
w przerwach układa … pasjansa.

- Cz
13 marca 2013 roku
(popr. autorskie 13.03.2017 r.)