Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[bronczyk]

Astro wierzę w spełnianie marzeń. Trzeba tylko chcieć i szczęście przyjdzie.

[Astra]

Halinko

Wirtualnie

Mój świat ulega zmianie
- już nie jest taki sam
znajomi się rozpierzchli
sama więc pozostałam,
lecz nie we łzach

dzisiaj z radością witam nowe twarze
wystarczy położyć dłonie na klawiaturze
- spotykam koleżanki, którym powierzam
najskrytsze tajemnice,
z radością dzielę się wierszami
pisane zawsze sercem,
moje obrazy też maluję
w komputerowym oknie
i zawsze ktoś polubi,
obdzieli dobrym słowem,

czasami wkraczam w cudze życie
w odległe czasy i epoki
za sprawą audiobooków,
w chwili relaksu na YouTube
znajduję dźwięki najpiękniejsze,
które unoszą na swych skrzydłach
w krainy elfów i aniołów

mój mąż poszerza wiedzę
- wirtualnie,
lecz nasza miłość jest prawdziwa
kochamy się w realu
dotykiem, słowem lub pieszczotą
i czułym pocałunkiem na dobranoc,
lecz serca nasze spotkały się
…wirtualnie

i co Wy na to?

29. 01. 2015
Astra

[bronczyk]

Astro trafnie ujęłaś ten nowy świat, który jest wokół nas, a jednak nie zajmuje fizycznej przestrzeni. Wielu osób nigdy nie widziałam, a jednak znam i lubię ich.

[Honoratka]

Witam
Astro
Halinko

Zaułek

W poszukiwaniu słusznej drogi
pośród rozterek i zwątpienia
zmierzam ku swemu przeznaczeniu
buty zdzierając na kamieniach.

Żuławska wierzba - strażniczka pola
stoi samotnie, jak świątek w lesie
deszcz po niej spływa, słońce osusza
a wiatr jej szepty po trakcie niesie.

Zmęczona życiem, obolała
szukam schronienia pod dachem wierzby
oddam jej wszystkie swoje strapienia
niech z wiatrem fruną w niebyt wieczysty.

W ciszy zostawię własne słowa
ufnie czekając przeznaczenia
w chwili, gdy będę już gotowa
popłynę z nurtem - dokąd ?
Nie wiem ?

Honoratka

[bronczyk]

Honoratko ile trzeba dni godnie przeżyć, aby móc tak o swym życiu napisać, aby pogodzenie odnaleźć i nie narzekać na zły los i zmarnowane szanse. Mądrość przynosisz wraz z poetyckimi słowami i to taką, której nie znajdzie się w książkach. Ona musi być odnaleziona w sobie.

[Honoratka]

Halinko - Ty obeznana z moim życiorysem potrafisz z tego wiersza wyciągnąć właściwe wnioski.
Jak widzisz trwam pod dachem żuławskiej wierzby, bo dzięki niej znalazłam ciszę.
Dziękuję za zrozumienie i ciepły komentarz

[Astra]

Halinko
Honoratko, piękne, dojrzałe słowa


Modlitwa o wiarę

Moja modlitwa nieporadna,
bo jeszcze bardzo krucha
i niepewnością wciąż rozdarta
pomiędzy wiarą i niewiarą
w oczekiwaniu wielkich przeżyć,
które cudami można nazwać

chciałabym Boże cię pokochać,
więc pokaż drogę mej pokorze
bym z uwielbieniem i miłością
dla tego co święte jest świętością,
bez cudów i dowodów
umiała już określić słowem

i kiedy przyjdzie pora odejść
ja wkroczę z wiarą w niebyt,
co będzie niebem i błękitem,
gdzie aniołowie mnie przywiodą
przed święte twe oblicze,
a ja z miłością
…schylę głowę.

29. 01. 2015
Astra

[zochna]

Astro
Honoratko

WNUSIO w PODUSZKACH

Być
takim puszkiem kłębuszkiem
słodkim uszkiem
różową piąstką ludzikiem małym
błękitem spojrzeń za...
szokowanym rannych prze/budzeń z
tkliwością mamy

Być
tylko i
aż w każdym
ułamku życia w
każdej chwili
słodyczą spontaniczności wzrastania
rozwojem
prostoty bogactwem oj, chce się
chce moi mili

(styczeń 2015r.)

[bronczyk]

Astro bardzo osobiste słowa. Myślę, że ty już wierzysz bardzo głęboko.
Zochna zaraz mi się przypomniały takie zdjęciuszka ślicznych, różowych bobasków. Chwytają za serce.

[Astra]

Halinko
Zosiu

Wierszyk napisałam dla znajomych, szczęśliwych rodziców...

Maleńka Kaycee / córeczka znajomych/

Oczy przeciera zadziwiona światem,
kto złotem o wschodzie okna maluje
…to słońce, śpiewają ptaki,
a nocą, kto srebrne kołysanki nuci
…to księżyc, szepczą gwiazdy,
lecz ona jeszcze o tym nie wie

najważniejsza jest mama
serce dla niej codziennie otwiera,
z niego płynie bezwarunkowa miłość,
najpotężniejsza i najwierniejsza,
lecz ona jeszcze o tym nie wie

gdy wiosna nadejdzie
odkryje kolory,
które znajduje w bajkach,
a potem kolejne pory roku
od błękitu po purpurę
…spadną kolorowe kartki z kalendarza

rozpocznie wędrówkę
za celem,
po wiedzę
po radość
po szczęście
po miłość

z ufnością trzyma
w maleńkich dłoniach piórko
zaciska paluszki
bezzębnie uśmiecha się,
bo Anioł Stróż
skrzydłami otacza łóżeczko,
…już śpij maleńka,
ja czuwam
ja jestem
ja będę
i wierzy mu,
choć jeszcze o tym nie wie.

2. 02. 2015
Astra

Na fotce, mała Kaycee

[bronczyk]

Astro przepiękny prezent dla maleńkiej.

[zochna]

brończyk
Astra

CIĘŻARY

Wy...
budzona z
mrocznych snów o
umarłych czerwonym mięsie za...
męcie szmerem
czynnika grzewczego i
szelestem natarczywego tykania
elektronicznego zegara od...
głosami śmieciarki

Wy...
czuwam nad...
wrażliwość własnego
umysłu ciała i
serca gotowość do
skupienia uwagi przed
spotkaniem z
własnymi obawami strachem a
czy dam temu radę

(luty 2015r.)

[bronczyk]

Zochna i tak to jest. Codzienne odgłosy, takie zwyczajne, a w nas strachy, lęki. Dałaś radę już wiele razy, więc, teraz też.

[Astra]

Witam
Halinko
Zochno
Honoratko


Sen

Na rzęsach przysiadł sen
jak motyl
splątał powieki
woalem nocy
ukołysał w ciszy
zawisłam w błogim niebycie

świat nierealny
otoczył bezdźwięcznością
niewyraźne postacie
splątane czasem
dawno przebrzmiałym
ubrane w szaty dziwaczne
poruszały niemymi ustami
przesyłały przesłanie
…lecz jakie?

sen spłoszony odleciał
jak chochlik złośliwy
pozostawiając tylko
…pytanie

Astra

[bronczyk]

Astro kochana i ja sobie rozmyślam nas przesłaniem. Jest coś gdzieś w duszy głębokiej co nam podpowiada, ostrzega lecz albo nie chcemy słuchać, albo udajemy, że nic poza fizycznością nie istnieje.

[Honoratka]

Witam

Zmierzch

Półsenne pojękują wierzby
posłuszne rozległej ciszy
rozchylają na wpół żywe ramiona
jakby chciały pochwycić myśli

a one legły w katakumbach
stłoczone jak ziarnka kwarcu
by w labiryncie zgubionych marzeń
odnaleźć chwile ukojenia.

Wiekowe drzewa w żałobnych sukniach
samotne, jak wiatr na pustyni
nie proszą o nic ! Ledwie o liść jeden
zaplątany w dzikie wino...

Honoratka

[bronczyk]

Honoratko może to takie dni, taka pogoda, ale jakoś i mnie poważniej w życiu. Coś każe myśleć o tym co było, co będzie i nie prosić o nic, albo prosić o dużo. Szukać spokoju i rozwagi.
Przepięknie ujęłaś tę tajemnicę wieczornych godzin w przyrodzie. Siedzę w pokoju, a ty słowami swoimi rozsunęłaś ściany i jestem też wśród kryjących się w mroku drzew. Honoratko to jest poezja, która potrafi stworzyć nastrój, w duszy otworzyć najtajniejsze drzwi.

[Honoratka]

Halinko zabieram ten komentarz w całości
czy pozwolisz mi umieścić go w moim nowym tomiku?

[bronczyk]

Honoratko ja się czuje wyróżniona. Dziękuję za miłe słowa.

[Astra]

Halinko
Honoratko, bardzo piękny, nostalgiczny wiersz.
Aż trudno przy Tobie, coś własnego pokazać...

Iskra nadziei

Ze śpiewem ptaków i wiatru oddechem
biegnę za słońcem, płaczę wraz z deszczem

i jak kwiat z pąka uczuciem rozkwitam
zmieniając barwę, siłę swych doznań,
bo raz są ogniem, co serce rozpala
a raz są lodem, co łzą zamarza

lecz rąbkiem czasu przecieram oczy,
by złudą wieczności nie były przymglone

czai się we mnie westchnienie strachu
przed nocą i mrokiem, co jutro spopieli

lecz w sercu swoim mam jeszcze nadzieję
że po tej nicości, roziskrzy iskrą
…jasność błękitu.

13. 02. 2015
Astra