Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[Prymus]

Astro cieszę się że Ci się spodobały te krótkie słowa ,ale wiesz one są szczere.A co do tomików będę niebawem drukować wznowienia to się przypomnij na e- maila hajmat@vp.pl.Pozdrawiam.

[bronczyk]

Wiersz o dziewczynie przepiękny. Idziesz ścieżkami najlepszych. Prymusie to jest miłość, czułość i poezja. Po takim wierszu dla tej jednej, jedynej wszystko jest prawdziwe.
Gdyby życie było poezją to ja przy garach nie musiałabym stać. Tak sobie bym się snuła , marzyła, głodu nie czuła itd...

[Astra]

Halinko
Prymusie dziękuję, mam sporo tomików, wolę poczytać Cię w naszym Kąciku

Himalaista
Pomiędzy tęczami
od deszczu do deszczu
pomiędzy graniami
od szczytu do szczytu
pomiędzy pasmami
od wiatru do wiatru
gdzie morze błękitu,
i spokój, i cisza
i tylko myśli frunęły kluczami
szedł, lecz nie zawrócił,
spełniał swoje marzenia.

Metamorficzny szczyt Himalajów
pragnieniem, kochanką
musiał ją zdobyć,
ona cierpliwie czekała,
nie był jedyny
wyniosła, białym szalem otulona,
krok za krokiem,
oddech w oddechu
już blisko, już prawie był
i tylko przez chwilę
zachwycił się blaskiem słońca
w śnieżnym odbiciu
i jak zdradzona kochanka
odtrąciła go,
spadając przypominał
zranionego ptaka,
biały śnieg scalony lodem,
jak marmurem
stał się jego całunem.

25. 10. 2014
Astra

[mimoza]

Cudownego kolejnego roku i następnych lat,
które przed Tobą...
Zdrowia i pogody ducha...
Przyjaciół sprawdzonych...
Niech miłość do poezji i poetów nadal Ci towarzyszy,
Miłość i wdzięczność domowego zwierzyńca,
połączona z wiernością niech będzie przy Tobie
na dobre i na złe (oby tych drugich było jak najmniej).
STO LAT, STO LAT ... http://youtu.be/45vsdJo-ofQ
życzę Tobie z całego serca... - Czesia.

[Astra]

Dla dzisiejszej SOLENIZANTKI

[bronczyk]

Serdecznie dziękuję za pamięć. Bukiet kwiatów jak wiosna, piosenka i mój pies najpiękniejszy. Słów brakuje na wyrażenie wzruszenia.
Astro każdy z nas ma w sobie coś z himalaisty. Zdobywamy jakieś szczyty, spadamy i próbujemy od nowa.

[Prymus]

A ja też życzę wszystkiego najlepszego i podaruję Ci jesienne wrzosy.

JESIENNE WRZOSY

Już do schyłku lato zmierza ,
zboża z pola są zebrane.
Dnia krótszego noc domierza
w lesie liście malowane.

Na polanie pod mym borem ,
jest przepiękne wręcz zjawisko.
Fiolet mieni się kolorem,
to po prostu wrzosowisko.

Jak kobiercem wymoszczona,
na nim perły - krople rosy.
Zapach miodu się unosi ,
tak cudownie pachną wrzosy.

Nad polaną zachód słońca,
jak odbicie wrzosowiska.
Fiolet róż jakby w pląsach,
widać jesień bardzo bliska.

[bronczyk]

Jejuńciu Prymusie wrzosy takie cudne. Teraz jak będę wędrować leśnymi, fioletowymi polanami to wiersz ten będzie mi towarzyszył. Dziękuję.

[Astra]

Pozostawieni

Oni już tam są,
odeszli, nie mieli wyboru,
są już pogodzeni,
być może szczęśliwsi
- to my, pozostawieni
najbardziej cierpimy,
łzy, rozpacz i ciągłe wspomnienia,
nimi żyjemy,
i dla nas jest Dzień Listopadowy,
choć zawsze w mgłach,
jesiennym smutku
rozpalamy serca blaskiem świec,
odświętni z zapachem świerku,
bukietem chryzantem,
kroczymy w kierunku kwater,
gdzie szczątki najbliższych
ojca, brata, matki…
a z nami pytanie,
jakby to było, gdyby żyli.

31. 10. 2014
Astra

[mimoza]

Cmentarne alejki



Lubię cmentarne alejki
Kiedy są puste, tylko wiatr
Gra zmarłym anielską muzykę
Lubię cmentarne alejki
Prowadzące do zmarłych
Pochowanych w zakamarkach
Pamięci naszej
Miłości naszej
Lubię cmentarne alejki
Odgłos kroków przechodnia
Niesiony echem
Lubię cmentarne alejki
Spokój i ciszę
Szelest spadających liści
Jednak nie lubię tam wracać
Będę tam wracać
Lubię cmentarne alejki….

- Cz

1 listopada 2008 roku

[Prymus]

ORŁA GNIAZDO

Tam na wschodzie jest kraina,
ojców naszych białe kości.
Czarna ziemia je przykrywa,
wiatr stepowy miejsce mości.

A deszcz siąpi nad mogiłą
i rozmywa nam kurhany.
Tych żelaznych krzyży lasy,
stoją tu jak zboża łany.

To kawałek naszej ziemi,
która się okryła chwałą.
I szlachetne nasze plemię,
co na lata tu zostało.

Lecz nigdy nie zapomnimy,
gdzie bliskich spoczęły kości.
To kawałek jest ojczyzny
i niech orzeł gniazdo mości.

[bronczyk]

Astro, Mimozo, Prymusie przepiękne wiersze na dzisiejszy wieczór, choć i każdego innego dnia mogą być czytane. Zawsze odnajdzie się w nich coś innego.
A ja jeszcze zajrzę do słów tych co odeszli z wątku na stałe.

[mimoza]

światełko pamięci zapalam...
Brakuje Was Kochani... - Cz

[Irenna]

Astro,Mimozo,Prymusie...piękne listopadowe wiersze ku pamięci tych,którzy odeszli...
.......................................

[Astra]

Mimozo
Halinko
Irenko
Prymus

[*]
Dzisiejszy dzień blichtrem jest,
cmentarne płyty pokryły
zapasy kwiaciarń ,
a może jej wystarczy jedna róża
i ciche rozmowy przy wtórze ptaków,
w zwyczajny dzień,
gdzie wiatr muzykę zagra,
a liście zatańczą jak chochoły,
w zwyczajny dzień
pozostaw swój ślad
szeptaną modlitwę
i słowa, które mówiłeś co dnia.

1. 11. 2014
Astra

[Irenna]

To prawda Astro...pamiętajmy o Nich
"w zwyczajny dzień
pozostaw swój ślad"
nie tylko w święto...
Dziękuję za odwiedziny,pozdrawiam!

[bronczyk]

Astro przepięknie napisałaś o pamięci, o uczuciach i żalu, który nie zależy od ilości zniczy dzisiaj zapalonych.

[mimoza]

ZADUSZKOWA ZADUMA
(o przemijaniu)


Zapaliłam Tobie światełko
w wazon włożyłam
skromny bukiet białych chryzantem
w myślach przyniosłam
wspomnienia - o Tobie -
zrzuciłam je na nagrobną płytę
poczułam lekkość w sercu
usłyszałam jak spadają kamieniem.
W zachodzącym słońcu
odbitym promieniście
w niedomkniętym oknie
ujrzałam opadające liście
unoszone powiewem wiatru.
Wieczory coraz dłuższe
w kalendarzu coraz mniej kartek
do Ciebie coraz bliżej ...

- Cz

02 listopada 2014 roku

[elizka]

Wzruszające wiersze o przemijaniu.

Dziękuję za wiersz
o tym,
że "... do ciebie coraz bliżej..."

że "...dzisiejszy dzień blichtrem jest..."

że ".... żelaznych krzyży lasy,
stoją tu jak zboża łany...."

że ".... tylko wiatr
gra zmarłym anielską muzykę....."

że ".....jakby to było, gdyby żyli..."

Jakaż to radość,że umiecie pięknie i celnie powiedzieć to co najważniejsze.

[Astra]