Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[Joanna49W.]

Autorem wiersza "O rodzinie"jest uczeń gimnazjum Konrad L.
W jednej klasie z moją wnuczką.To ona przyniosła ten wierszyk ze szkoły.
Moja mama też chleb piekła, pachniało w całym domu.
Sama się zabrałam za ten fach, piekę chleb i dom pachnie jak za dawnych czasów świeżym chlebem.
Pozdrawiam.

[Amadeusz ze Śląska]

W podziękowaniu przyjmij
pierwsze przebiśniegi.
Co zakwitają w wierszu,
od przyjaciela, od kolegi.
Niech zapach i przepiękny widok
uśmiech dają.
One chwili szczęście
i radość w duszy zostawiają.

Niech te przebiśniegi
zostaną serca bukietem.
Niech pozostaną światłem
w smutku kinkietem.
Niech rozbudzą w Tobie zimowe,
w ciepłe nastroje.
Niech rozsieją w Twoim życiu
czaru podwoje.

Po ich przekwitnięciu
wiosna na dobre zapanuje.
Wtedy euforia Cię dopadnie,
kwiatem zakróluje.
Od tulipana po orchideę i różę,
pozostanie z nami.
I rozścieli się na drodze życia,
do zimy astrami.

Amadeusz ze Śląska.

[bronczyk]

Amadeuszu będzie całkiem udany rok z kwiatami.

[Amadeusz ze Śląska]

Czterdzieści dni, a w nich tak wiele.
Chwil co duszy poświecę w kościele.
Spokój i zaduma w umartwianiu będzie.
Radość Wielkanocą serce me zdobędzie.

Czas zapiszę refleksją, pokutą przygotuje.
Przeproszę za słowo i czyn, na pewno daruje.
Bez Ciebie Panie Jezu progi życia wysokie.
Przebacz grzesznemu, rany duszy głębokie.

Jestem marnym co w proch się zamieni.
Rozmowa z Tobą niech me życie odmieni.
Niech spojrzę wzrokiem dobroci i miłości.
Proszę dopomóż odgonić me zła skłonności.

A kiedy uklęknę uleczony, po chleba Ciało.
Podziękuję za wszystko co się dokonało.
Ta szczypta popiołu daje nadzieję na dalsze.
Pogłębiona modlitwa, to postanowienia trwalsze.



Amadeusz ze Śląska.

[bronczyk]

Bardzo niewielu ma ochotę i potrzebę do rozmyślań o życiu, o sensie naszego pobytu na ziemi. Osobiście wolałabym przedłużenie czasu zadumy nad ludzkim losem.

[Astra]

Witam



czterolistne spełnienia

wędrowne ptaki
skrzydlatym klangorem
rozdarły ciszę
czarnymi kluczami
pootwierały nieba tajemnice
a z nią senne jeszcze wiosennienia

i kiedy ziemia zapachnie
bukietem marzeń
pąki rozkwitną puchem nowego życia
forsycja wyzłoci czterolistne szczęścia
ubiorę serce w odświętną nadzieję
radosną przeżywaniem każdego dnia
bo smutki wszystkie odejdą
już z pierwszym przebiśniegiem

22.02. 2016
Astra

[kpwalski]

"bo smutki wszystkie odejdą
już z pierwszym przebiśniegiem"

Gdyby to dla mnie również odeszły.

[joannap]

Miłego wieczoru w ten pochmurny czas
Zapowiedź wiosennych kwiatów.

http://s02.yapfiles.ru/files/1399798/poawiacze_pere.swf

tu muzyka gra na okrągło ,zakończyć można klikając w czarny głośniczek na pierwszym obrazku

[kpwalski]

Wiosennie i pogodnie zrobiło się po Ani i Joasi pokazach umiejętności.

Czekając na wiosnę
Już nie wierzę w sny prorocze
gdy rozważam je nad ranem,
cóż, że wizję mi roztacza
sen miłosną panoramę.

Złudnych tęsknot, wzniosłych wzlotów
już nie ziszczą żadne modły
bowiem myśli mącąc spokój
w beznadziejność mnie zawiodły.

I choć świt rozprasza mroki,
cieni duszy nie rozgoni
blask mieniący się zza okien,
ani słońca złoty promień.

Lecz gdy wiosna się wystroi
barwnie klejnotami ziemi
i na łąkach w trawy zwojach
kwieciem obszar rozpromieni...

Gdy na drogach jarzębiny
białe kwiaty w górę wzniosą,
czy nie zechcę mieć dziewczyny
która często śni się nocą?
Kp.

[bronczyk]

Astro potrzebny był mi zastrzyk piękna i radości życia. Znalazłam go w twoim wierszu. Dziękuję.
Kpwalski myślę, że zechcesz i to bardzo być z tą wyśnioną wymarzoną. Myślę o twoich słowach, w których i rozczarowania życiowe odnajduję i dyskretne nitki nadziei i wiem, że los wielu podobnie zapisany, choć tak trafnie mówić o tym nie potrafią.

[kpwalski]

Bronczyk, bardzo dziękuję!

[Astra]

Halinko
Staszku, Twoje tęsknoty na zawsze pozostaną tęsknotami, jeśli nie zaufasz ludziom. Wiersz, bardzo ładny


pocałunek

fakturą warg
jak jedwabiu poduszką
zmęczone pożądaniem
przytuliłaś moje usta
wtulałem się miękko
smakując powoli
a potem spragniony
syciłem zachłannie
i nagle jedwab
rozkwitł zapachem
pijany ze szczęścia
dotarłem ustami
do głębin tajemnych
a potem twój szept
ośmielił me dłonie

Astra

[bogda]

Witam.
Znowu do Was zaglądam, ale tym razem podpisuję listę obecności.
Każdy z Waszych wierszy inną nutką pisany i inną strunę porusza.
Pozdrawiam serdecznie.

[bronczyk]

Astro no to jest cudo, nie erotyk. Kochankom do czytania, a potem...

[nutaDo]

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Zachód słońca

Kto pogubił te pióra różowe na niebie?
Aniołowie kochania, kochania, kochania. -
Popłynęli daleko - nie do mnie i ciebie,
lecz tam, gdzie szyby płoną snem oczekiwania.
Aniołowie miłości pióra pogubili,
niosąc w oddal rozkosze, rozkosze, rozkosze,
różowe pocałunki, nieskończoność chwili
i pełne łez amfory, i róż pełne kosze.
Jedno pióro wionęło nad tym naszym domem,
gdzie w oknie brak złotego, złotego płomienia,
i zawisło nad nami różowym ogromem,
i zawisło nad nami żałością wspomnienia...
Kto pogubił te pióra różowe na niebie?
Aniołowie kochania, kochania, kochania. -
Popłynęli daleko - nie do mnie i ciebie,
lecz tam, gdzie szyby płoną snem oczekiwania.

[kpwalski]

I znowu kilka pięknych wierszy można tu odnaleźć. Każdy ma inne upodobania ale wszędzie jest ten nastrój romantyzmu.

[Amadeusz ze Śląska]

Nie widziałem dzisiaj wiosny,
czułem jej tylko powiew radosny.
Gałązki bazi nadzieję malują,
krety łąkę szarą rujnują.

Każdy już czeka z tęsknotą,
na rowerku malec jedzie z ochotą.
Ręce seniorów splecione,
serca młodych miłością ukwiecone.

Resztki śniegu cieniem pokryte,
wody stojące lodem zdobyte.
Tylko wierzba płacząca kolorek zmienia,
tak wiele czeka na łyk promienia.

Każdej chwili pięknieją widoki,
ze snu budzą się górskie potoki.
Obudzi się reszta stworzenia,
obudzą się w nas nowe marzenia.


Amadeusz ze Śląska.

[Astra]

Witam
Ech...Jasnorzewska


czekam na wiosnę

zimę upchnęłam w szafie
w pudłach z gorzkimi smutkami
a na wieszakach porozwieszałam nadzieję
muślinem zwiewną utkaną z mgły

groszki i akwamaryny
umaiły serce lustrzanymi iluzjami
śnię o majowych wędrówkach
ze złotem we włosach w zapachu bzów

czekam z utęsknieniem wiosny
z bukietem tęczowych marzeń
czekam na nasze spacery
na dłonie wciąż ze sobą splecione
i skradziony słodki pocałunek

Astra

[bronczyk]

Amadeuszu, Astro z takimi wierszami to łatwiej czekać na zieleń i słońce. Jutro jeszcze sobie raz przeczytam, a i pojutrze też.

[mimoza]

Gdyby żyła nadal pisała by cudowne wiersze,
nadal robiła by piękne klipy i nadal byłaby z nami.
Helenka-Kasyda była niezwykłym człowiekiem
- pełna empatii i dobrego serca.
Dzisiaj obchodziła by URODZINY i IMIENINY.
Wielka szkoda, jeszcze większy żal.

https://youtu.be/X2QxwIALH6s

https://youtu.be/Xzy5OUc0PZ8




- Cz