KSIĄŻKI - RECENZJE część II

[Srebrzysta]

... polecam

Anna Tymko - Kobieta roku .... czyta Adrianna Janota

Bohaterka powieści, 34-letnia Justyna, seksowna sekretarka w amerykańskiej firmie medycznej pragnie za wszelką cenę zawrzeć małżeństwo z Wiktorem, mężczyzną jej życia i ojcem jej córki. Postanawia być piękną i pociągającą kobietą.
Płacąc kartami kredytowymi, kupuje bez opamiętania stroje renomowanych firm i ekskluzywne kosmetyki, bywa w najdroższych salonach fryzjerskich. Chce olśnić Wiktora, opromienionego sławą playboya, prezesa dużej firmy consultingowej, ukrywającego przed nią związek z wziętą modelką, która mile głaszcze jego wybujałe ego.
Gdy Justyna traci pracę, a banki zaczynają upominać się o niespłacone kredyty, ukazuje on swoje prawdziwe, zaskakujące oblicze...

[babciela]

Virginia Woolf- to jedno z najlepszych piór modernizmu europejskiego.Przeczytalam "Podróz swiat". Istotnie , rytm ksiazki,styl - rewelacja- czyta się jednym tchem- ale po przeczytaniu- refleksja- o Boze to Mniszkówna , tylko w rewelacyjnym opakowaniu . Warto przeczytac , chocby na walory, o ktorych wyzej, ale z jeszcze z jednego powodu- jest w tej ksiązce doskonałe przedstawienie angielskej klasy sredniej ze wszystkimi jej zaletami i wadami.Klase arystokratyczną przedstawia w 'PaniDalloway"- ale męcze ja in English chyba 6 - ty miesiac i cos nie moge dobrnąc do konca

[Alunia]

A słuchałaś Ewo:
Mniej niż nic - Kim Elizabeth
Nazwali to "honorowym zabójstwem", ale dla małej dziewczynki, która patrzyła jak jej dziadek i wuj powiesili matkę na drewnianej krokwi w kącie koreańskiej chaty, było to morderstwo przeprowadzone z zimną krwią. Jej Omma popełniła grzech cudzołóstwa z amerykańskim żołnierzem i wydała na świat nie tylko bękarta, lecz "honhyol"- dziecko mieszanej krwi, warte mniej niż nic.
Porzucona w chrześcijańskim sierocińcu w powojennym Seulu, zostaje po pewnym czasie adoptowana przez bezdzietnego fundamentalistycznego pastora i jego żonę, którzy zabierają ją do Stanów Zjednoczonych.
Czym było dzieciństwo i młodość wśród społeczności, która nie akceptowała jej azjatyckich rysów twarzy?
Czy małżeństwo stało się dla niej oparciem, czy kolejną udręką?

Jest to chwytający za serce pamiętnik, w którym w sposób przejmujący Kim mówi nam,
że każdy ma prawo do radości.
Bardzo poruszająca i mądra książka

[Srebrzysta]

Hanna Zborowska - Humor w genach - obszerne fragmenty książki czyta Joanna Jędryka

Wspomnienia zapisane w "Humorze w genach" dotyczą przede wszystkim lat międzywojnia, kiedy autorka była dzieckiem i uczennicą gimnazjum im. Leonii Rudzkiej oraz lat okupacji i czasów tużpowojennych.

Wspomnienia zamyka wejście w dorosłość - ślub z Adamem Zborowskim, ojcem Wiktora. Książka ilustrowana jest ponad 80 fotografiami z rodzinnych albumów.

[Alunia]

A co odpowiesz na moją książkę Ewuniu?

[Nika]

wyciszenia,odskoczni od negatywnych aspektów otaczającej mnie rzeczywistości,toteż nie sięgnę po proponowaną przez Alunię książkę...z przyjemnością przeczytałam za to zabawną opowieść o zawodowych i miłosnych perypetiach trzydziestolatki.Przedstawiła ją Monika Szwaja w powieści "Jestem nudziarą".
Oto jej fragment:
"Nie miewam fioletowych paznokci ani pomarańczowych włosów.Ubieram się zawsze w czarne kiecki.Maluję się śladowo.
Nie wiedziałam kto to jest Gulczas/.../Chodzę do filharmonii i słucham muzyki poważnej.
Nie oglądam teledysków.Nie zamawiam pizzy z dowozem do pracy.A tym bardziej do domu.
Jestem nudziarą i mam przerąbane!!"

[Alunia]

Napisał nika

wyciszenia,odskoczni od negatywnych aspektów otaczającej mnie rzeczywistości,toteż nie sięgnę po proponowaną przez Alunię książkę...

To prawda, książka bardzo porusza. Szczególnie, że chodzi o los dziecka.
Myślę, że każdy kto lubi czytać ma w życiu tzw. okresy, jak malarz w swojej twórczości.
Jest czas bajek dzieciństwa, powieści obyczajowych, podróżniczych, reportażowych, kryminałów, fantastycznych, historycznych, biograficznych itd. itd

[Nika]

Bardzo słuszne stwierdzenie,Aluniu.Chociaż jedno mi sie nie zmieniło-pasjami lubię czytać sagi rodzinne,często wracam do tych,które już dawniej czytałam.To mi robi dobrze na samopoczucie.

[noir]

A ja polecę książkę, która zrobiła na mnie ostatnio naprawdę wielkie wrażenie... "Notatki z wystawy", autorstwa Patricka Gale'a. Jest to naprawdę poruszający dramat obyczajowy (czy może psychologiczny?) o chorej na depresję malarce Rachel i jej rodzinie, która z powodu tej choroby cierpi nie mniej od niej samej. Nietypowa jest przede wszystkim konstrukcja książki: zaczyna się właściwie w momenci śmierci Rachel. Każdy kolejny rozdział rozpoczyna się od tytułowej "notatki z wystawy", opisującej kolejne dzieła Rachel z różnych okresów jej twórczości, po czym czytelnik przenosi się raz w przeszłość, a raz w teraźniejszość każdego z bohaterów... Naprawdę doskonała lektura.

[Stalin]

Ian Rankin - moje ostatnie odkrycie. Gówny bohater - John Rebus zawsze ma kłopoty w pracy do tego masę wad ale muzyka, ktorej słucha bardzo mi pasuje. Moje ostatnie odkrycie biblioteczne, naprawdę całkiem dobre kryminały obyczajowe...

[Ludgarda]

niemieckiego pisarza, Gerda Schneidera, pięknie wydana, w twardej oprawie, atrakcyjna szata graficzna
Przeczytałam z przyjemnością i dużym zainteresowaniem- wzruszająca historia. Autor przedstawia czytelnikom zdumiewające wydarzenie z życia pisarza. Kafka pod koniec swojego życia, bardzo już chory wraz ze swoją ukochaną, przenosi się do Berlina. Jest rok 1923, pisarzowi niewiele zostało już do końca życia. Jest szara jesień, często spaceruje po parku Steglitz i tutaj, pewnego dnia, spotyka płaczącą dziewczynkę. Dziewczynka zgubiła lalkę, oto powód łez...Pisarz, aby pocieszyć dziecko, podejmuje się pisania w imieniu lalki listów do dziewczynki. Pisanie takich listów sprawia mu przyjemność, a dziewczynce radość i pobudza jej wyobrażnię. W opowieści fikcja literacka splata się z rzeczywistością...To zdarzyło się naprawdę, ale listów pisarza do dziewczynki nie udało się odnależć mimo wytrwałych starań autora tej książki...Nie wiadomo również, jak potoczył się Los dziewczynki. Schneider wiedziony wyobrażnią, w duchu Kafki pięknie i przejmująco zakończył tę opowieść.
Mnie osobiście książka ta przybliżyła osobowość Kafki, znanego dotąd jako trudnego pisarza, udziwnionego...a tutaj okazał się taki rozbrajająco ludzki, bezbronny wobec całego . zła w świecie...

[Anilah]

Doris Lessing
DZIEŁO ŻYCIA NOBLISTKI
Anna, autorka jednej niezwykłej powieści, prowadzi 4 notesy.Każdy z nich jest oprawiony w okładkę innego koloru. W czarnym Anna wspomina młodzieńcze lata spdzone w Afryce, w czerwonym opisuje swoją działalność polityczną i rozczarowanie komunizmem, w żółtym tworzy powieść, która po części jest kroniką jej własnych przeżyć, a niebieski to jej prywatny dziennik. W końcu zakochana w amerykańskim pisarzu i zagrożona chorobą psychiczną, próbuje zebrać wszystkie zapiski w jednym złotym notesie...
Polecam, kto lubi grube książki to ma stron 823....

[Srebrzysta]

audio książkę

Doris Lessing - Lato przed zmierzchem ..... czyta Anna Gajewska

Kate Brown to kobieta po czterdziestce, żona i matka czworga dorosłych już dzieci, dla których gotowa była do największych poświęceń. Niespodziewanie dla siebie samej podejmuje pracę jako tłumaczka konferencyjna. Ma szansę sprawdzić swoje zdolności organizacyjne na polu zawodowym, podróżuje po świecie, odnajduje się w całkowicie odmiennej rzeczywistości. Czy w takim razie Kate może mówić o pełnej satysfakcji?

Książka napisana prostym, pełnokrwistym językiem; idealnym, gdy się chce opowiedzieć o samotności, upływającym czasie i ludzkim targowisku próżności.

[luba]

zwyczajnego życia ,świat bez agresji i przemocy -to wszystko znajdziecie w powieściach JAN KARON .Pierwsza z tego cyklu to "W moim Mitford".Przeczytałam wszystkie -sielanka -i potwierdzenie tego ,że w każdym człowieku można dostrzec dobro. Książki tej autorki natychmiast stają się bestsellerami .Polecam .

[sama55]

Srebrzysta!

Zachęcasz do odwiedzania chomika /jest super/ i chętnie posłuchałabym polecanych przez Ciebie książek, ale nie wiem co zrobić żeby się do nich dostać.Kliknięcie na link i...wszystko zaszyfrowane.
Uwielbiam czytać od zawsze, ale nie wiem czy uda mi się też posłuchać.Chcę spróbować, bo przy okazji słuchania mogłabym np.malować albo szydełkować...prawda?

[sama55]

Napisał Alunia

"Starość doskonała" Krystyny Nepomuckiej

Ostatni szósty tom cyklu "Niedoskonała miłość"
Poprzednie:
- Małżeństwo niedoskonałe (tom: 1)
- Rozwód niedoskonały (tom: 2)
- Samotność niedoskonała (tom: 3)
- Miłość niedoskonała (tom: 4)
- Kochanek doskonały (tom: 5)
- Starość doskonała (tom: 6)

Dawno temu czytałam kilka z nich. Nie wszystkie, więc brakowało mi ciągłości postaci.
Ale niedokuczliwie

Czyta się lekko, nie raz wybuchniesz śmiechem ale i zdziwisz się
jak bliskie Tobie są przemyślenia bohaterki.
Ona wreszcie wkroczyła w pogodny czas doskonałości. Życiowe chmury, które przysparzały jej tylu trosk, teraz wreszcie rozpraszają się, a codzienna egzystencja rysować się zaczyna w jasnych chmurach.

Czytałam wszystkie i jedna lepsza od drugie.Lubię tą autorkę.

[sama55]

Napisał Ludgarda

Tak, wiem o tym, że Roma Ligocka jest kuzynką słynnego reżysera. Jej w/w książka znalazła się wśród wielu fragmentów konkursu internetowego BiblioNETki na temat:" II wojna światowa w Literaturze". Nepomuckiej dotąd nie znałam, więc mam kolejną autorkę do czytania
Obecnie zaczytuję się w książce KIEDY PŁACZĄ ŚWIERSZCZE, piękna lektura o przejmującym ratowaniu ludzkiego życia drogą transplantacji serca z dramatyczną miłością w tle...

"Kiedy płaczą świerszcze" - cudowna lektura.Uwolniłam ją i gdzieś krąży po Toruniu.
Zwróćić chciałam uwagę na tą serię "Labirynty".Nie sposób kupić wszystkie, ale czytałam jeszcze "Listy lorda FouLGrina" - polecam, a także "Psychiatria Boga"oraz "Ocalić miasto Erasmus"-z nieoczekiwanym zakończeniem.
Wiecie, ostatnio, po latach wróciłam do lektury Dobraczyńskiegi i miło mi, że sobie przypomniałam kilka jego książek.

[sama55]

Napisał Alunia

A wiesz, że i ja zatęskniłam ostatnio za starą literatura rosyjską.
Nawet myślałam, co by wypożyczyć?

Oj tak! Niedawno wróciłam do mojego kochanego Dostojewskiego. Polecam też bardzo dziennik jego żony "Mój biedny Fiedia" przy którym uroniłam niejedną łzę.

[Zdzisia]

"Starość doskonała " Krystyny Nepomuckiej- właśnie czytam ze średnim zainteresowaniem. Według mnie za dużo jest tu przechwalania się bohaterki. Ale jest dużo trafnych i humorystycznych spostrzeżeń. Poprzednie,które przeczytałam bardziej mi się podobały. I dla barwnego języka i poczucia humoru autorki sięgnę po następne.

[Ludgarda]

sama55 Lubię Dobraczyńskiego, czytałam go wiele lat temu...moją pierwszą książką tego pisarza były " Listy Nikodema", pod których wrażeniem jestem do dziś Zresztą, całe jego pisarstwo-między innymi " Najeżdżcy"( tematyka II wojny światowe) jest niezwyczajne, był pisarzem płodnym...