|
|||||||
Wystawa
11-11-2012 10:19 AM
Sama data mówi, że należałoby dzisiaj pisać o święcie niepodległości i o strachu jaki rodzi się w moim sercu na samą myśl jak przebiegną manifestacje. Jednakże postanowiłam wrócić do piątku bo był dla mnie wyjątkowy.
Dwa dni wcześniej ze skrzynki wyjęłam kopertę a nadawcą było Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach. Zdziwiłam się bo rzadko tam zaglądam, ostatnio byłam na wystawie kiedy to moja córka wystawiała swoje prace zdobnicze ze szkła.Nikt przecież w BWA mnie nie zna, zatem skąd znali mój adres.? Wszystko się wyjaśniło gdy otwarłam list a w nim zaproszenie od Andrzeja Słomskiego. Powróciły wspomnienia. Ostatnio widzieliśmy się 9 lat temu kiedy to żegnał Kielce po kilkuletniej działalności politycznej i wyjeżdżał na Ukrainę. Pożegnanie było piękne choć smutne, jak to pożegnania. Odbyło się w Pałacyku Zielińskiego i tam po raz pierwszy dowiedziałam się, że Andrzej rysuje bowiem żegnał nas nie tylko On ale też jego wystawa. Wtedy podarował mi swój mały obrazeczek.
Potem ślad po nim zaginął, były jeszcze jakieś telefony świąteczne i noworoczne, ale potem cisza. I dopiero w ten piątek na wystawie zobaczyłam go i jego nową wystawę.Pojawili się na wystawie Ci sami ludzie co 9 lat temu (oczywiście nie tylko oni), jego przyjaciele. Powitanie było najserdeczniejsze z serdecznych, nie sposób będzie go zapomnieć.
Zwiedzałam salę wypełnioną jego rysunkami, ze zdziwieniem bo nigdy nie przypuszczałam że może zajmować się rysunkiem tak na wskroś nowoczesnym.
Kiedy wróciłam do domu i przeglądałam pięknie wydany katalog, z uwagą czytałam, że A. Słomski jest rysownikiem, politykiem i dyplomatą. O tym, że był posłem na Sejm w latach 1993-2001 wiedziałam. Od 2003r. jest Konsulem RP na Ukrainie. Uprawia rysunek ołówkiem. Swoje prace pokazywał na wystawach: w D.S.T w Kielcach, w Domu Artystów w Kijowie, w Winnicy, we Lwowie.
I tak pomyślałam sobie, że praca twórcza pasuje do jego osobowości – delikatnej i subtelnej.
Równocześnie odbyła się wystawa Tomasza Domańskiego z Wrocławia –recycling program.
Pisząc to słucham patriotycznych melodii, które w moim rodzinnym domu były często śpiewane przez ojca. I tak przeszłość łączy się z teraźniejszością.
Sama data mówi, że należałoby dzisiaj pisać o święcie niepodległości i o strachu jaki rodzi się w moim sercu na samą myśl jak przebiegną manifestacje. Jednakże postanowiłam wrócić do piątku bo był dla mnie wyjątkowy.
Dwa dni wcześniej ze skrzynki wyjęłam kopertę a nadawcą było Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach. Zdziwiłam się bo rzadko tam zaglądam, ostatnio byłam na wystawie kiedy to moja córka wystawiała swoje prace zdobnicze ze szkła.Nikt przecież w BWA mnie nie zna, zatem skąd znali mój adres.? Wszystko się wyjaśniło gdy otwarłam list a w nim zaproszenie od Andrzeja Słomskiego. Powróciły wspomnienia. Ostatnio widzieliśmy się 9 lat temu kiedy to żegnał Kielce po kilkuletniej działalności politycznej i wyjeżdżał na Ukrainę. Pożegnanie było piękne choć smutne, jak to pożegnania. Odbyło się w Pałacyku Zielińskiego i tam po raz pierwszy dowiedziałam się, że Andrzej rysuje bowiem żegnał nas nie tylko On ale też jego wystawa. Wtedy podarował mi swój mały obrazeczek.
Potem ślad po nim zaginął, były jeszcze jakieś telefony świąteczne i noworoczne, ale potem cisza. I dopiero w ten piątek na wystawie zobaczyłam go i jego nową wystawę.Pojawili się na wystawie Ci sami ludzie co 9 lat temu (oczywiście nie tylko oni), jego przyjaciele. Powitanie było najserdeczniejsze z serdecznych, nie sposób będzie go zapomnieć.
Zwiedzałam salę wypełnioną jego rysunkami, ze zdziwieniem bo nigdy nie przypuszczałam że może zajmować się rysunkiem tak na wskroś nowoczesnym.
Kiedy wróciłam do domu i przeglądałam pięknie wydany katalog, z uwagą czytałam, że A. Słomski jest rysownikiem, politykiem i dyplomatą. O tym, że był posłem na Sejm w latach 1993-2001 wiedziałam. Od 2003r. jest Konsulem RP na Ukrainie. Uprawia rysunek ołówkiem. Swoje prace pokazywał na wystawach: w D.S.T w Kielcach, w Domu Artystów w Kijowie, w Winnicy, we Lwowie.
I tak pomyślałam sobie, że praca twórcza pasuje do jego osobowości – delikatnej i subtelnej.
Równocześnie odbyła się wystawa Tomasza Domańskiego z Wrocławia –recycling program.
Pisząc to słucham patriotycznych melodii, które w moim rodzinnym domu były często śpiewane przez ojca. I tak przeszłość łączy się z teraźniejszością.
0 Komentarzy
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 22:16.
