elizka - Blog

		Klub Senior Cafe
Profile

11-10-2009 10:36

Przypowieść pierwsza:

"Dwaj chłopi wiedli spór o jabłka z pewnego drzewa. Bo chociaż drzewo należało do jednego z nich, to spadające jabłka toczyły się na łąkę drugiego…

Nie wiedzieli zatem, jak się podzielić.

Przechodził tamtędy bramin, o którym mówiono, że jest człowiekiem bardzo mądrym. Obydwaj chłopi pospieszyli do niego, wyjaśnili mu przyczynę sporu i błagali o rozstrzygnięcie.

- Pomóż nam, prosimy cię bardzo!

Bramin zadał następujące pytanie:

- Czy pragniecie podziału według wyroków ludzkich, czy bożych?

Obaj chłopi zakrzyknęli jednym głosem:

- Według wyroków bożych !

- A czy przysięgacie, że poddacie się temu wyrokowi?

-Przysięgamy!

Wtedy bramin ułożył po jednej stronie wielką stertę jabłek, po drugiej stronie umieścił tylko jeden owoc, prawie że nadgniły.

-Ta sterta jest dla ciebie, a ta dla ciebie – powiedział do chłopów nawet na nich nie patrząc.

Potem chwycił swój kij i poszedł własną drogą, nie mówiąc już ani słowa więcej.”
/Legenda z tradycji hinduizmu/

Komentarz Michela Piquemala “Bajki filozofczne”:

Natura nie jest sprawiedliwa, ani niesprawiedliwa. Nie rozdziela niczego równo. Czasami daje wszystko jednemu człowiekowi (łatwe do życia środowisko, przyjazne otoczenie, piękno, zdrowie), a drugiemu nie daje nic. Inaczej jest ze sprawiedliwością ludzką, która próbuje – ustanawiając prawa – uczynić ludzi równymi sobie.
Czy to się udaje?

Z Franka Herberta:

“Ludzie nie zostali stworzeni równi sobie. Mają różne wrodzone zdolności i w ciągu życia doświadczają różnych zdarzeń. W efekcie różni się ich bagaż dokonań – i wartość.”

Wydaje się, że z nierównościami, z bólem serca, trzeba się pogodzić…A jednak…istnieje pewna sprawiedliwość wyroków bożych…

Michel Piquemal:

‘Nic na świecie nie zostało sprawiedliwiej rozdzielone, niż rozum. Każdy uważa, że otrzymał wystarczającą ilość’…

Według Rossy :
/patrz: zlogowani w Klub Senior Cafe/

"Nawet jeśli wedle wyroków Bożych, otrzymałam bardzo dużo, to przecież nic nie stoi na przeszkodzie, abym wedle własnego rozumu (którego otrzymałam wystarczająco dużo) podzieliła się nadmiarem dobra wszelakiego z drugim człowiekiem. "
************************************************** *********
Tekst przypowieści jest ,ze wszech miar godną rozpowszechnienia,
B]kopią[/b] ze strony:
http://porcelanka.wordpress.com/2009...zypowiesc-iii/

PRZYPOWIEŚĆ DRUGA :

Obrazek 'Leśny mędrzec"/ ze strony http://www.digart.pl/praca/3823151/

“Czarnoksiężnik zapytał ludzi, którzy go słuchali:

- Czego wam brakuje do szczęścia?
- Numerów, które padną dzisiaj w totolotku – rzecze namiętny gracz.
- Milionów w sejfie- mówi biedak.
- Władzy i chwały- odpowiada przyszły prezydent.
- Wiedzy – mówi uczony.
- Podziwu – uśmiecha się artysta.
- Najsilniejszej armii świata- odpowiada generał.
- Prezentów – krzyczy dziecko.
- Przyjaźni – szepcze samotnik.
- Miłości – mówi kobieta.
- Niczego – odpowiada mędrzec.

Czarnoksiężnik spełnił życzenie każdego z nich. Po jakimś czasie namiętny gracz i biedak nie mieli już grosza w kieszeni. Dziecko nie zatroszczyło się o swoje zabawki, jak tylko się nimi znudziło, połamało je albo rzuciło w kąt. Samotnik szybko pokłócił się z przyjaciółmi. Kobieta nie zrobiła nic, żeby być dłużej z mężczyzną, którego udało jej się oczarować. Uczony zaczął kręcić się w kółko, bo nie miał już nic do odkrycia. Artysta był tak podziwiany, że stracił całą wenę twórczą. Potem świat ogarnęła pożoga, bo generał i prezydent wypowiedzieli wojnę wszystkim państwom, a gdy już zwyciężyli, pozabijali się wzajemnie.

Ten, który niczego nie żądał, był nadal szczęśliwy, gdyż posiadł największe bogactwo

:

mądrość.”

Przypowieść trzecia

...z kazania księdza wikarego w mojej parafii MNP w Końskich...

To zdarzenie jest prawdziwe.Opowiedział je naszemu księdzu jego kolega.

Młody ksiądz uczył religii w szkole średniej.
Na jednej z lekcji-katechezie,zgodnie z programem, mówił o szkodliwości picia alkoholu i o problemach z tym związanych.Było także o grzechu zabijania samego siebie,miłości bliżniego itd.

Młodzież sobie słuchała albo nie,jak to w szkole.

Na kolejnej lekcji,za tydzień, gdy ksiądz odwrócił się ,aby zapisać temat na tablicy,poleciały na jego plecy kapsle z piwa.Było ich od groma.Pewnie tyle, ilu było uczniów.
Łoskot i nagła cisza.
W okamgnieniu przez głowę młodego nauczyciela przebiegło pytanie- co robić?
-Jeśli zacznę krzyczeć na uczniów-przegram z nimi.Będą walczyć ze mną już zawsze,aby mnie wkurzać.
-Jeśli wyjdę i wezwę dyrektora-przegram.
-Jeśli zażartuję,też przegram!
Co zrobić?
Jestem księdzem.Postąpię jak katolik.
Odwrócił się,schylił i mozolnie pozbierał wszystkie kapsle.Potem pokładł je na ławkach.
Cisza trwała nadal.Tylko buty księdza stukały i kapsle kładzione na ławkach.
Kiedy skończył,powiedział:
-Rzuccie jeszcze raz -
i odwrócił się do tablicy.
Od nowa poleciały kapsle.Było ich sporo mniej,chociaż chyba mocniej rzucane.
Ksiądz powtórzył swoje zachowanie ze zbieraniem.
-Znowu rzućcie!
Żaden kapsel nie poleciał.

Lekcja poszła swoim trybem. Za tydzień młodzież przeprosiła księdza za swoje zachowanie.

2 komentarzy

Archiwum

Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 11:40.

senior.pl - aktywni w każdym wieku

Styl Życia

Porady

Finanse

Zdrowie

Rodzina

Uroda

Praca

Edukacja

Opinie

Klub Senior Cafe