|
|||||||
|
12-04-2014 07:15 Często kojarzony z masażem erotycznym. Nic bardziej mylnego! Od ponad 2 tys. lat jest wspaniałą gimnastyką dla wszystkich, którym nie chce się ruszać! „Nuad” w języku tajskim oznacza „dotykać”, spotyka się też tłumaczenie „dotykać z intencją uzdrowienia”, natomiast „borarn” to „pradawny, starożytny” lub „święty”. Stąd w Tajlandii zabieg ten często funkcjonuje pod nazwą „starożytny masaż”. I rzeczywiście ma on wielowiekową tradycję. Chociaż pierwsze udokumentowane o nim wzmianki na Zachodzie pojawiły się dopiero w wieku XVII, początki tego zabiegu sięgają ponad 2 tys. lat wstecz! Wschodnia sztuka leczenia Tradycyjny masaż tajski to złożony systemem uzdrawiania łączący w sobie elementy akupresury i jogi oraz ajurwedy i technik wyrównywania energii, która zgodnie z filozofią Wschodu przepływa przez całe ciało. Charakterystyczne dla wschodniej sztuki leczenia jest też całościowe podejście do człowieka jako jedności fizycznej, psychicznej i duchowej. Oznacza to, że wpływ masażu zaznacza się na tych trzech płaszczyznach – pobudza on siły witalne, umysłowe i duchowe. Wczoraj i dziś Kiedyś tradycyjny masaż tajski był zabiegiem leczniczym wykonywanym w duchu buddyjskich nauk przez mnichów w świątyniach, które w dawnych czasach pełniły funkcję „ośrodków medycznych” – świadczyły „usługi lecznicze” dla ludności. Obecnie w samej Tajlandii, jak i praktycznie na całym świecie, istnieje olbrzymia liczba gabinetów masażu, salonów i ośrodków SPA, które oferują masaż tajski, jak też wiele szkół, w których można się go nauczyć. W rezultacie nie istnieje jeden wzorcowy masaż tajski, niezmienny pod względem techniki i sposobu wykonania, a oferowany powszechnie zabieg ma niewiele wspólnego ze starożytną tajską terapią uzdrawiającą. Niemniej pozostaje wspaniałym doświadczeniem niosącym wiele korzyści zdrowotnych i zdecydowanie warto się mu poddać. Joga dla leniwych Masaż tajski występuje pod wieloma nazwami, które odzwierciedlają jego pochodzenie i charakter – np. tajski masaż klasyczny, tajski masaż jogiczny, tajska joga lub… joga dla leniwych. Tradycyjny masaż tajski trwa ok. 1,5 godziny i wykonuje się go na leżącym na podłodze materacu, a osoba masowana jest ubrana – najlepiej w wygodny, miękki strój. Zabieg składa się z wielu technik uciskowych (akupresura) i rozciągających (joga), których celem jest rozluźnienie całego ciała – przede wszystkim zmniejszenie napięcia mięśni i zwiększenie ruchomości w stawach, jak też zwiększenie poziomu energii i przywrócenie jej naturalnego krążenia. W trakcie zabiegu masażysta układa osobę masowaną w pozycjach pochodzących z jogi i delikatnie i powoli pomaga pacjentowi się rozciągnąć. Podczas masażu stosowane są również uciski wybranych punktów lub części ciała przy pomocy kciuków, całych dłoni, łokci, przedramion, a nawet stóp i kolan. Siła nacisku, jak i zakres ruchu są oczywiście dostosowywane do potrzeb i możliwości ruchowych osoby masowanej. Z tego względu wykonywanie zabiegu wymaga od masażysty dużej koncentracji na wykonywanych technikach i uważności w stosunku do pacjenta. Korzyści zdrowotne i przeciwwskazania W efekcie połączenia różnych technik masaż tajski ma bardzo szerokie i głębokie oddziaływanie. Oprócz korzystnego wpływu na układ mięśniowo-stawowy, poprawia przemianę materii, usprawnia pracę układu krwionośnego i limfatycznego, wzmacnia odporność, wzmaga usuwanie toksyn z organizmu, pomaga uporać się z migrenami, jak też pozytywnie oddziałuje na psychikę, m.in. redukuje stres i łagodzi stany depresyjne. Wykonany przez doświadczonego masażystę zabieg z jednej strony wspaniale relaksuje ciało i umysł oraz koi duchowe rozterki, z drugiej – podnosi nastrój, dodaje energii i siły do działania. Natomiast przeciwwskazaniem do wykonywania tego zabiegu są m.in.: gorączka i ostre stany zapalne, choroby zakaźne, krwotoki i ryzyko ich wystąpienia, choroby skóry, zapalenia żył, osteoporoza i wczesne stany po złamaniu kości, tętniaki. Istnieje specjalna odmiana tego masażu dla kobiet w ciąży, ale na Zachodzie trudno znaleźć masażystę, który ukończyłby profesjonalne szkolenie w tym kierunku. Masaż ziołowymi stemplami Oprócz tradycyjnego masażu tajskiego, jedną z terapii TTM jest masaż ziołowymi stemplami, który może być wykonywany jako odrębny zabieg lub w połączeniu z tradycyjnym masażem tajskim. Zgodnie z tradycją wybrane rozdrobnione zioła i inne składniki są zawijane w kawałek bawełnianego materiału, tworząc wypchany woreczek – tzw. stempel. Do zabiegu stemple są podgrzewane w parowniku lub w ciepłym oleju. Kiedy mocno się rozgrzeją, masażysta lekko, by nie poparzyć osoby masowanej, dotyka stemplem wybranych miejsc na ciele. Po chwili, kiedy ziołowy woreczek nie jest już tak gorący, masażysta zwiększa intensywność nacisku i płynnymi ruchami prowadzi stempel po danych partiach ciała, rozmasowując mięśnie. Z rozgrzanych ziół uwalniają się lecznicze substancje, które korzystnie oddziałują na skórę oraz przenikają przez nią do wnętrza organizmu. Jest to niezwykle przyjemny zabieg, który delikatnie złuszcza naskórek, rozluźnia ciało, uśmierza bóle mięśniowe i stawowe, wspaniale rozgrzewa i relaksuje. Tajemnica ziołowych stempli: imbir lekarski – wzmacnia naczynka krwionośne, rozgrzewa i rozluźnia mięśnie, działa przeciwbólowo i przeciwgrzybicznie cynamonowiec kamforowy – łagodzi zapalenia i bóle stawów, rozgrzewa, zmniejsza stres, pomocny w stanach depresyjnych trawa cytrynowa – działa przeciwzapalnie, uspokaja, łagodzi depresję eukaliptus (liście) – wzmacnia układ odpornościowy, łagodnie pobudza, usuwa zmęczenie fizyczne i psychiczne, działa przeciwbólowo kurkuma – działa przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybicznie i przeciwbólowo, uspokaja, łagodzi depresję. Autorem artykułu jest Aleksandra Malinowska 12-04-2014 07:12 Zanim wyjechałem do Tajlandii szukałem informacji na temat masażu tajskiego na różnego rodzaju stronach internetowych oraz w książce „The Encyclopedia of Thai Massage” napisanej przez panów Pierce Salguero i David Roylance, którą zresztą bardzo polecam. We wszystkich źródłach masaż tajski był przedstawiany w podobnej formie, jako praca z ciałem polegająca na ugniataniu punktów akupresury wzdłuż energetycznych linii sen oraz na ćwiczeniach rozciągających rodem z jogi. W każdym z tych opisów masaż zaczynał się od stóp. I tak też jest w większości wypadków w Tajlandii, więc przyjąłem to jako pewną informację, nie wiedząc że istnieje inny styl masażu tajskiego. Oczy dopiero miały mi się otworzyć w Tajlandii gdy zacząłem naukę w TMC w Chiang Mai, gdzie miałem się dowiedzieć o zróżnicowaniu masażu tajskiego. O tym, że masaż ten różni się od szkoły do szkoły i o tym, że istnieje jego inna forma zwana królewską, w której masaż zaczyna się od głowy a nie od stóp! W tym poście chciałbym przybliżyć mało popularną na zachodzie odmianę królewskiego masażu tajskiego. Tajski masaż królewski kiedyś i dziś Antyczni nauczyciele nie dzielili masażu tajskiego na północny i południowy. Ogólne zasady były bardzo podobne, a różnice polegały na osobistych interpretacjach masażu i wyborach technik przez masażystów go praktykujących. Tak więc niektórzy przykładali większą wagę do technik uciskowych, a inni z kolei wychwalali techniki rozciągające jako te bardziej skuteczne. W między czasie, antyczni masażyści musieli dostosować ówczesne techniki dla potrzeb elit i rodziny królewskiej. Jako że wyższe sfery wymagały szacunku, uprzejmości, dokładności i efektywności podczas stosowania punktów akupresury, stworzono i nazwano unikalny system pracy z ciałem nadając mu nazwę „NUAD RAJCHASUMNAK”. W obecnych czasach królewski styl jest głównie stosowany do celów terapeutycznych, ale również jako model do nauki masażu tajskiego dla potrzeb służby zdrowia. Adepci takich szkół mogą praktykować w różnego rodzaju centrach zdrowia, klinikach, jak również w publicznych szpitalach w Tajlandii. Charakterystyka królewskiego stylu Podążając za antycznymi wskazówkami wyrytymi na tablicach Wat Po w Bangkoku masażysta najczęściej skupiał się bezpośrednio na terapeutycznych punktach akupresury, posługując się nasadą dłoni lub kciukami jako narzędziami . Student chcący się nauczyć tego stylu musiał przejść test na silne nadgarstki demonstrując podnoszenie ciała na dłoniach i kciukach w pozycji siedzącej ze skrzyżowanymi nogami. Dziś na szczęście możemy korzystać również z łokci i innych części ciała jako narzędzi pracy nie obciążając zanadto jakże ważnego dla masażysty kciuka. Innym warunkiem było zachowanie odpowiedniej odległości od odbiorcy podczas sesji, wyłączając jedynie techniki dla których bliższy kontakt z ciałem był nieunikniony. Dawniej odbiorca tego stylu masowany był jedynie leżąc na plecach, wyjątkiem były sytuacje gdzie leżenie twarzą do podłogi było niezbędne by zapewnić odbiorcy poprawienie jego stanu zdrowia. Powodem takiego stanu rzeczy było prawo hierarchii. Osoba o wyższej pozycji nie mogła pozwolić sobie na taki gest wobec masażysty, który znajdował się na niższym szczeblu społecznym. Nie stosowano również technik rozciągających. Całość sesji nie mogła też trwać zbyt długo. Ograniczano się do krótkich lecz efektywnych sesji skupiających się na miejscach potrzebujących pracy terapeutycznej. Królewski masaż tajski „Nuad Rajchasumnak” w obecnych czasach jest wymieszany ze stylem powszechnym nazywanym w Tajlandii „Nuad Chaloeysak”. W takiej formie jest też uczony w szkole masażu TMC w Chiang Mai. Oczywiście jest również wiele szkół, w których uczy się tylko stylu powszechnego w formie bardziej znanej na zachodzie wśród masażystów i odbiorców tej jakże ciekawej i skutecznej pracy z ciałem. Wersja królewska jest częściej wykorzystywana w celach terapeutycznych, szpitalach i ośrodkach zdrowia. Wersję powszechną natomiast stosuje się najczęściej w zamiarach relaksacyjnych. Wszystko zależy jednak od interpretacji, gdyż śmiało można wykorzystywać wersję królewską do celów relaksacyjnych mieszając techniki z stylem powszechnym. Wybór należy do Ciebie  Radek Dlugosz 12-04-2014 07:11 Reprezentuje jedyny w swoim rodzaju styl terapii orientalnej. Dokonuje się w nim synteza wielu technik - naciskanie ciałem, refleksoterapii, pracy z kanałami energetycznymi i z krwioobiegiem, rozciągania oraz jogi, w związku z czym terapeuci wykorzystują więcej elementów własnego ciała niż w jakimkolwiek innym stylu leczniczej manipulacji. Używają nie tylko dłoni, kciuków, lecz także stóp, łokci, przedramion i kolan. Osoba poddawana zabiegowi przyjmuje wiele różnych pozycji wywodzących się z pięciu zasadniczych postaw - leżenia tyłem, przodem i na boku oraz postaw odwróconej i siedzącej. Masaż odbywa się na macie rozłożonej na podłodze. Pacjent ubrany jest w luźny strój sportowy. Techniki Naciskanie ciałem Należy do najważniejszej techniki skutecznego masażu tajskiego. Jest to zrelaksowane a zarazem silne i skupione uciskanie pacjenta, w którym terapeuta wykorzystuje cały ciężar własnego ciała. Działanie takie jest całkowitym przeciwieństwem nacisku siłowego, pod którego wpływem ciało pacjenta napina się w odruchu samoobrony. Wykonywanie masażu opisywaną techniką wymaga wprawdzie sporej siły fizycznej, generalnie jednak unikamy w nim wytężenia i napinania mięsni. Refleksologia Ważnym elementem masażu tajskiego jest oddziaływanie na stopy. W związku z dużą liczbą zakończeń nerwowych i punktów refleksyjnych stopy są bardzo wrażliwe na dotyk, co w połączeniu z nieinwazyjnym czyni je idealnym obszarem działania terapeutycznego. Ponadto praca ze stopami głęboko ugruntowuje i odpręża, co ma zasadnicze znaczenie w leczeniu stresu - jednego z głównych elementów chorobotwórczych. W masażu tajskim, w pracy ze stopami używa się głownie mobilizacji stawów oraz zmodyfikowanej wersji refleksologii. W refleksologii każda stopa reprezentuje połowę ciała - prawa stopa prawą połowę, lewa stopa lewą połowę. Obszary punktów refleksyjnych przedstawiają się następująco: Palce stopy korespondują z głową Kłąb palców stopy koresponduje z klatką piersiową Podbicie stopy koresponduje z narządami wewnętrznymi Pięty korespondują z miednicą Wewnętrzne krawędzie stóp korespondują z kręgosłupem Zewnętrzne krawędzie stóp korespondują z kończynami, biodrami, barkami Zatrzymywanie krwi Technika często wykorzystywana w masażu tajskim i nie występująca w żadnych innych formach masażu. Polega na uciskaniu głównych tętnic, co powoduje zwiększenie ciśnienia tętniczego powyżej miejsca ucisku. Na wzrost ciśnienia reagują baroreceptory (receptory ciśnienia rozmieszczone w różnych częściach serca i układu krążenia), wysyłające do serca sygnały spowolniające puls w celu przywrócenia normalnego ciśnienia krwi. Po zwolnieniu ucisku strumień krwi dociera do tkanek, zaopatrując komórki w tlen i składniki odżywcze oraz pomagając w usuwaniu toksyn i ubocznych produktów przemiany materii. Rozciąganie Oznacza po prostu zwiększenie ruchomości. Mięsień rozciągnięty wydłuża się. W masażu tajskim mięśniom, tkankom i kończynom przywraca się pełen zasięg ich ruchu. Rozciąganie którego zakres zwiększany jest stopniowo z pomocą terapeuty nazywa się wspomaganym rozciąganiem progresywnym. Ta technika jest szeroko stosowana w masażu tajskim. Pacjent układa się w pozycjach rozciągających poszczególne części ciała. Po każdym rozciągnięciu następuje rozluźnianie, a po nim kolejne intensywne rozciąganie. Progresywne rozciąganie sprzyja zwiększeniu elastyczności. Mięsnie i otaczające je tkanki łączne przebudowują się, z czym wiąże się przyrost ich długości spoczynkowej. Zwiększa się zakres ruchomości stawów, zmniejsza się obolałość mięsni, elastyczność mięśni skutkuje mniejszym występowaniem kontuzji. Joga Masaż tajski nazywany bywa w jego kraju ojczystym "jogą dla leniwych", ponieważ od pacjenta nie wymaga się niczego prócz odprężenia i poddania działaniom terapeuty, ułatwiającego mu przyjmowanie kolejnych pozycji ciała. Czym jest joga i na czym polega? "Joga to kompleksowa nauka o życiu powstała w Indiach przed tysiącami lat. To najstarszy znany system osobistego rozwoju, obejmujący cało, umysł i ducha". W jodze dokonuje się transformacja energii fizycznych i mentalnych w energię duchową. Wykorzystuję się w niej postawy ciała zwane asanami oraz ćwiczenia oddechowe pranajmany. Ćwiczenia te mobilizują stawy, usprawniając za razem mięśnie, gruczoły wydzielania wewnętrznego i inne narządy wewnętrzne. U praktykującego dokonuje się nie tylko regeneracja, ale także odnowa i oczyszczenie ciała fizycznego. Konrad Konewczynski, Legnica |
Archiwum
2007
Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2008 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2009 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2010 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2011 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2012 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2013 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2014 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2015 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2016 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2017 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2018 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2019 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2020 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2021 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2022 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2023 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2024 Luty Marzec Kwiecień |
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 21:43.
