|
|||||||
|
31-03-2011 10:09 W minioną niedziele byłam w teatrze. Bilety zamówiła jak zazwyczaj Ela. Mimochodem powiedziała, że idziemy na sztukę „Sługa dwóch panów”. Tytuł pałętał mi się po głowie jeszcze z czasów licealnych. Wiedziałam, że sztukę napisał Włoch i że pochodzi z czasów dawnych, chyba z wieku XVIII.Próbowałam sobie przypomnieć autora, ale mimo wysiłku umysłowego nic z tego nie wyszło. Miałam zamiar przeczytać coś na ten temat, ale jak zwykle były „ważniejsze (czy ważniejsze?) sprawy na głowie, nie przeczytałam. Z tą świadomością a właściwie z brakiem jej, znalazłam się w moim Starym Kieleckim Teatrze. Patrząc na afisz ,nazwisko autora sztuki nie pasowało mi zupełnie.Napisał ją bowiem Peter Turrini a mój autor (wymyślony w mojej głowie) zaczynał się na „G” tak jakby Głowani, Goldini lub podobny. Nie mając czasu się zastanawiać, usiadłyśmy w trzecim rzędzie. Sztuka wciągnęła mnie od pierwszej chwili.Siedziałam jak urzeczona, jednocześnie przerażona. Jednym słowem teatr spełnił swoje zadanie, wpłynął na moje uczucia. Dopiero po powrocie do domu, wzięłam do ręki „Gazetę teatralną” wydawaną na brzydkim, szarym papierze ( niech będzie szary jeżeli ze względów oszczędnościowych taki być musi), ale nich ta gazeta będzie bo ona mówi o naszym teatrze i wiele wyjaśnia. Sztukę (komedię) rzeczywiście napisał w XVIII w.Goldoni. W oparciu o nią sztukę o tym samym tytule napisał światowej sławy austriacki dramatopisarz Peter Turrini. Jeden z literackich słowników niemieckich określa twórczość Turriniego jako „agresywną dramaturgię szoku”: dramaturg posługuje się bowiem drastycznymi scenami, jaskrawym słownictwem, bywa bezwzględny, atakując społeczeństwo konsumpcyjne. Jego obsesyjnymi tematami są: manipulowanie społeczeństwem za pomocą polityki i mediów, nacjonalizm i nienawiść na tle rasowym. Od swego debiutu w 1967 r. jest obiektem nieustannych ataków prawicowych polityków. Może właśnie dlatego tak bliski stał mi się Turrini i jego sztuka. Scena z umarłymi Chińczykami, ładowanymi na statek- chłodnie, była wstrząsając i przerażająca. Sztukę reżyserował znany reżyser Bartłomiej Wyszomirski, inscenizowała Iza Toroniewicz. Spolszczył Jerzy Pabian, który niestety nie doczekał prapremiery bo zmarł na miesiąc przed nią, w lutym 2011r. Zespół teatralny był wspaniały. Jak zwykle najbardziej podobał mi się Dawid Żłobiński i Mirosław Bieliński. Sztukę wystawiono w Światowym Dniu Teatru.stąd mnóstwo kwiatów, przemówień i podziękowań. Choć od spektaklu minęło parę dni, jestem ciągle pod jego wrażeniem.  27-03-2011 15:04 Gdyby ktoś zapytał mnie dlaczego od 12 lutego nie zaglądałam na seniora i nie pisałam swojego bloga, co przecież od dłuższego czasu czyniłam prawie regularnie, to powiedziałabym, że tak naprawdę nie wiem. Może byłoby kilka dni usprawiedliwionych, tych kiedy przebywałam na badaniach szpitalnych i tych kiedy parałam się remoncikiem i sprzątaniem po nim, mojego najmniejszego pokoiku. Reszta bez usprawiedliwienia. I chyba nie zmobilizowałabym się gdyby nie pani Ula. W środę idąc na zebranie osiedlowe i otwarcie świetlicy, spotkałyśmy się. Ona z niepokojem zapytała, „pani Zeniu,co się dzieje, od połowy lutego zaglądam na seniorkowe blogi i pani tam nie ma, a przecież to moje ulubione czytanie”.Po powrocie do domu zastanowiłam się nad Jej słowami, zrobiło mi się jednocześnie miło i głupio. I to zapytanie Pani Uli spowodowało, że postanowiłam pisać dalej. Niestety pani Ulu nie będzie to zbyt ciekawe, gdyż była Pani świadkiem tej uroczystości. Mieszkam na maleńkim osiedlu, ślicznym i pięknie położonym. W jednym z 8 budynków mieści się świetlica.Pamiętam jej początki, był to rok 1971 a może 72.Zbyt wiele kontaktów z nią w pierwszej fazie działalności nie miałam, gdyż dziecko moje było już dość duże, chodziło do liceum i wiele czasu na spotkania świetlicowe nie miało. Pamiętam jednakże organizowane wieczorki na których śpiewała. Nawet zachowało się zdjęcie. Bliższy mój kontakt ze świetlicą był w latach kiedy pełniłam funkcję przewodniczącej Rady Osiedla, a kierowniczką była Pani Zosia (obecnie nasza radna).Działalność wtedy była różnorodna, dzieci chętnie uczestniczyły w grach, zabawach, ogniskach i pracach społecznych. Sama organizowałam i uczestniczyłam w „święcie papierka” Zaglądałam często bo tego wymagała współpraca a ponadto tam odbywały się zebrania rady jak i mieszkańców. Gdyby ściany mogły mówić to opowiedziałyby o 35 latach życia osiedla, o kłopotach, remontach, przekształceniach, tworzeniu Wspólnot Mieszkaniowych, pięknych mowach i „pyskówkach”. Zapamiętałyby wszystkich burmistrzów - tego wspaniałego, drugiego takiego sobie i tego beznadziejnego. Wszyscy przychodzili na „trudne” zebrania gdzie wysłuchiwali słusznych ale i „oszołomskich” wypowiedzi mieszkańców. W tą środę miało się odbyć zebranie wyborcze połączone z jednoczesnym oddaniem po kapitalnym remoncie świetlicy.Weszłam i oniemiałam. To nie ta znana mi od dawna świetlica. Sala pięknie wymalowana, nowe okna i drzwi , lśniąca podłoga, główna ściana cała w lustrach i dwa dodatkowe pomieszczenia. Z ważnych osobistości nasz burmistrz, nasza radna i obecna przewodnicząca. Nie było księdza i kropidła a można by się spodziewać bo przecież wszystkie większe i mniejsze uroczystości bez księdza się nie obywają. Czyżby maleńkie nowe? Nie wierzę, raczej brak czasu proboszcza. Po oficjalnych słowach i otwarciu, na salę wbiegł w pięknych strojach zespół dziecięcy, który powitał zebranych, nowoczesnym tańcem. Już wiem czemu ma służyć ta olśniewająca ściana lustrzana. Wyświetlony film opowiedział nam o historii i osiągnięciach tego zespołu tanecznego. Przy okazji poznaliśmy twórców zespołu. Brawa nie miały końca, bo było co podziwiać. O szczegółach zebraniowych nie ma co pisać, bo na ogół wiemy jak przebiegają i czemu mają służyć. Nowa – stara przewodnicząca Danusia została wybrana. Jej i całej Radzie życzymy powodzenia w działalności. Wychodząc z sali, z łezką w oku jeszcze raz spojrzałam na stare mury tej świetlicy i młode twarze dzieci i ich wychowawców, którzy będą tu prowadzić działalność kulturalną. Pomyślałam również o mądrej polityce kulturalnej obecnych władz. Poza Miejsko Gminnym Ośrodkiem Kultury, ostatnio powstało kilka świetlic w okolicznych wsiach, które mają być ogniskiem kulturalnym na tym najniższym szczeblu. |
Archiwum
2007
Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2008 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2009 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2010 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2011 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2012 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2013 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2014 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2015 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2016 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2017 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2018 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2019 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2020 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2021 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2022 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2023 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2024 Luty Marzec Kwiecień |
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 17:32.
